Multiworld

Wyobraź sobie grę.

Expisz, expisz expisz. Twój skill rośnie z każdą chwilą. Czasem koncentrujesz się na zdobywaniu expa, czasem na zeny. Za zeny kupujesz sobie equip, gorszy albo lepszy. Zależy od tego, na co cię stać. Ale sam equip to jeszcze nic, trzeba mieć skilla. I wysoki level.

I raz czy dwa razy w tygodniu przychodzi czas woe.

Czekasz na nie cały tydzień z utęsknieniem i w końcu jest. Na woe, jak to na woe, masz bardzo duży wybór. Tyle lokacji, tyle zamków do zdobycia. Niektóre są dla ciebie bardziej atrakcyjne, inne mniej. Wiesz dobrze, że nie zdobędziesz wszystkich. Tych najlepszych, najlepiej bronionych też nie. Nie masz takiego skilla.

Wybierasz więc zamek i atakujesz. Kupujesz poty, czasem trzeba ich więcej, czasem mniej. Ale same poty nie wystarczą. Equip, skill, to się liczy przede wszystkim. Nie żałujesz zeny. W końcu zeny po to jest, żeby je wydać na woe.

Pod koniec woe okazuje się, czy ci się udało, czy nie. I nie ważne, czy zwyciężysz, czy nie, czerpiesz przyjemność z samej gry. Oczywiście, zwycięstwo zawsze jest najsłodsze.

Kiedy masz już zamek, niestety, wydatki się nie kończą. Jeżeli nie inwestujesz w zamek, bardzo szybko stracisz go na następnym woe. Zamek pochłania straszne ilości gotówki. Jednak to TWÓJ zamek, sam go zdobyłeś! Więc inwestujesz.

Inwestujesz w defence, wtedy trudniej jest zdobyć twój zamek podczas następnego woe. Możesz też zainwestować w dropy. Wtedy przyjemność płynąca z zamku jest jeszcze większa. Jednak zamek staje się wtedy bardziej atrakcyjny podczas woe i przyciąga innych graczy.

Musisz się liczyć z tym, ze go stracisz.

Bronisz oczywiście swojego zamku z całych sił, wykorzystując wszystko, co masz. Nie szczędzisz zeny. Jedak czasem twój skill nie wystarcza.

Smutno jest ci, kiedy tracisz swój zamek. Lecz nadal, obrona zamku i sama walka dała ci mnóstwo przyjemności.

Za tydzień też jest woe. Nabierzesz przez ten czas skilla, kupisz lepszy equip...

Odbijesz swój zamek..

Albo znajdziesz inny, lepszy. Może nawet w Geffen.

---

Czyli krótka historia o tym, jak przekonać zatwardziałego gracza w RO, że umawianie się z dziewczynami w realu też jest fajne.

No, czyli jak go przekonać?

Może to brzmi nieprawdopodobnie, ale sam wyszedłem z nałogu RO. Od 9 miesięcy nie jestem w stanie już spędzać wielu godzin na expieniu i nabijaniu kolejnych procentów. Brak mi starej żarliwości. Myślałem, że jeszcze pozostanie WoE, ale spedzanie dwóch godzin przy precascie jest nudne, a na atak trzeba być silnym ( a tu trzeba expić i kółko się zamyka). Muszę przyznać, że przez RO sporo ucierpiał mój real, ale teraz już wszystko się podnosi. Ogólnie źle teraz patrzę na ideę wielogodzinnego expienia w jakiejkolwiek grze MMORPG (dlatego w najbliższym czasie moja gra ograniczy się do HighRate servera L2 z Roe).

Cały tekst przypomniał mi pewną piosenkę, do której link dostałem na ircu.

Mowa o Tibii, ale w zasadzie wychodzi na to samo.

Można liczyć, że nawet największy maniak w końcu się znudzi. Gry komputerowe nie uzależniają za pomocą chemii jak narkotyki, więc idzie z tego wyjść. Ta "przykładowa" osoba z postu Ravena również prędzej czy później straci zainteresowanie grą (przypuszczam, że będzie to tak gdzieś pod koniec 2007 roku licząc czas mojej przygody z RO).

Oczywiście, mój drogi RAvenie, problem niejako rozwiązuje się, gdy druga połowa też expi, chodzi na WOE, a większość twoich znajomych robi to także. Wtedy sytuacja komplikuje się nawet bardziej.

Mam ten sam problem co Dis. RO wciąż jest dla mnie atrakcyjną grą, lecz expienie mozolne doprowadza mnie już do szału. Na szczęście high rate servery ostatnio powstają jak grzyby po deszczu...chyba nie jesteśmy jedynymi.

Chyba że, mój drogi lisie, druga połowa wchodzi do gry tylko dlatego, że w żaden inny sposób nie może swojego faceta dopaść. A nawet, jeśli dopadnie, to on tylko o RO jest w stanie rozmawiać. A po jakimś czasie zaczyna się rzygać RO... Wiesz, do czego piję? No.

Ja od dobrych dwóch niesięcy nie grałam wcale, bo mi się całkiem zwyczajnie nie chce... Aczkolwiek ekwipu nie rozdaję, bo kto wie, może kiedyś jeszcze pogram.

A high rate'y są fajne. :>

Ech, mówiłem, że nikt nie zrozumie o co chodzi ><. Polecam przeczytać jeszcze raz nazwę topicku i przypis w ostatniej linijce. To nie jest tekst o RO !!!!

hehe, ja nie piję, nie palę, nie ćpam i co najważniejsze: Nie gram w RO;) Czysty prawie jak to bobo z kołyski:P A tak poważnie, to ja sobie myślę, że skalę zjawiska można rozszerzyć poza RO.. Pamiętam te magiczne godziny spędzone przy każdym baldurze, jak wracałem z ogólniaka, rzucałem plecak, grałem, obiad, grałem, kolacja, grałem.. To były piękne gry:)

Znam gościa, który tak żyje.. Z Wow'em.. I to prawie od roku! z tą tylko różnicą, że zamiast szkoły, ma prace, bo musi zarobić na abonament. Inaczej by tylko grał swoim gnomem^^

Wniosek: MMORPG SĄ IWIL!

Jakto dzis przeczytałem na którymś devie: "Zuo w czystej postaci" XD

Diablo 2 pięć lat grania .... chyba nic juz nie musze dodawac.

mmorpgi stworzono z myślą o ludziach słabych psychicznie, podatnych na wpływ innych (w życiu mi sie nie układa, to przynajmniej w grze będę kimś, czyli exp, grind, farmerstwo),


Nietylko ludzie znudzeni codziennoscia w kolko to samo praca dom spac praca dom spac i nic wiecej dlatego graja zeby przezyc jakams przygode bo normalnie moga nic przezyc w zyciu takiego jak w warcrafcie walczyc o zycie z potworami machajac wielkim toporem bo sa nieowlnikami systemu polskiego ktory bardzo duzo bierze a guzik daje (chyba ze komus sie fartlo i ma dobrze oplacana prace)

W moim przypadku podobnie jak u Disa nie mam już problemu od dłuższego czasu z oderwaniem się od mmorpg'ów czy też innych gier, co wpłyneło w większym stopniu na poprawe mojego życia w realu.

Na drugi czy też jeszcze dalszy plan spadło poznawanie nowych ludzi przez internet (w grach), co z kolei zaowocowało całkiem nowymi znajomościami w życiu, zresztą mało kto ma ochote siedzieć przed kompem w lato, gdy temperatury sięgają 25-30 stopni celsjusza a pokój zamienia się w duszną komórke. Już lepiej jest iść na jakąś impreze lub zwyczajnie pochodzić w miłym towarzystwie. Inna sprawa, gdy siedzi się w domu w zime, lub w brzydkie deszczowe dni a jedyną rozrywką może być książka, telewizja czy też właśnie spędzenie czasu z osobami w grach po sieci. Według mnie (to jedynie moje zdanie) właśnie wtedy jest największa szansa na popadnięcie w swego rodzaju uzależnienie od tego typu rozrywki. Zerwane noce, bezustanne expienie czy też poszukiwanie przedmiotów dzięki którym postać nabierze kolorów i będzie bardziej atrakcyjna dla innych.
Podobnie jak Roe, też miałem okres fascynacji L2 (i w moim wypadku także RO), przez który próbowałem spędzać w grze jak najwięcej czasu, poznawając coraz to nowsze rzeczy i zdobywając je potem.

Ale.. jest różnica między początkowym "szarpaniem" w grę aby być jak najlepszym, a życiem tą grą. Spotykasz się potem z takim człowiekiem i przez 90% spędzonego czasu potrafi on opowiadać jedynie o tym co zrobił/czego dokonał w grze i jaka jest ona super i w ogóle. Ok, przez pewien okres jest to interesujące, ale wysłuchując tego samego all the time to już jest lekka przesada.

Anyway, nie napisałem pewnie nic wnoszącego do topicu więc Roe, drogi pejsie możesz mnie zjechać. >P