Multiworld

Wszelkiego typu bronie montowane na pojazdach

Mina grawitacyjna:

ładnie opakowana czarna dziura razem z tarczą ODS w trybie defensywnym. otóż wraży statek trafiając na taką minę jest ściągany w pole rażenia i niszczony przez skierowany przez ODS w niego strumien grawitonow majacych rozerwac cel jak juz nie posiada wiecej energii na rozrywanie to tworzy bezmasowe pole skalarne o dodatnim nieskonczonym zakrzywieniu.

Torpeda ODS:

Torpeda konwencjonalna trafiająca w cel i skutecznie penetrująca tarcze i kadłub wrażej jednostki. Posiada dwie warstwy tarcz. jedna w trybie ofensywnym druga w trybie defensywnym. Pozwala to niszczyć wraży okręt od wewnątrz, gdy tarcza defensywna jest na granicy wytrzymałości, destabilizowany jest reaktor wewnątrz i wybucha.

Torpeda grawitacyjna - mobilna wersja Miny grawitacyjnej.

1.Lasery

KX-T900

Gdybym miał sie wzorować na danych z FS
Uszkodzenia kadłuba - 17 stopnia
Uszkodzenia tarcz - 20 stopnia


2.Rakiety

Harpoon XT

Szybkie namierzanie celu

Prędkość: do 17 km/s
Uszkodzenia kadłuba - 25 stopnia
Uszkodzenia tarcz - 16 stopnia


Anger

Uzbrojenie standardowe, rakiety niekierowane (coś jak strzelanie z CKM'a tylko troche większymi pociskami )

Prędkość: 28 km/s
Uszkodzenia kadłuba: - 21 stopnia
Uszkodzenia tarcz: 14 stopnia

1. Lasery

Nazwa modelu:
UD-8 Kayser
Oryginalny opis:
Laser zbudowany w oparciu o technologię shivan. Jest potężny, lecz ze względu na duże zapotrzebowanie energetycznie szybko rozładowuje akumulatory broni.
Zasięg: 1000 m
Zadawane uszkodzenia:
Tarcze: 6 stopnia
Pancerz: 6 stopnia
Uszkodzenia przedstawione w sposób opisowy:Do zniszczenia zwykłego Terrańskiego myśliwca, takiego jak przedstawiony przeze mnie Perseus wystarcza około czterech-pięciu bezpośrenich trafień z tego lasera.


Nazwa modelu:
GTW-66 Maxim
Oryginalny opis:
Odbudowa po Wielkiej Wojnie była motywem rozwoju metalurgii i konwencjonalnych materiałów wybuchowych. Obie te dziedziny elegancko połączone w GTW-66 Maxim. Maxim jest z definicji bronią energetyczną, ale zachowuje się jak potężne, konwencjonalne działko. Uranowe pociski są rozpędzane wewnątrz gładkiej lufy. Maxim ma trudności z przebiciem tarcz, ale poszycie kadłuba i pancerze okrywające podsystemy nie stanowią przed żadnej nim osłony. Zaletą działka jest też zasięg, znacznie przekraczający klasyczne działka laserowe.
Zasięg: 4km
Zadawane uszkodzenia:
Tarcze: 1 stopnia
Pancerz: 8 stopnia
Uszkodzenia przedstawione w sposób opisowy:
Praktycznie bezużytyczny w przyapdku atakowania celu posiadającego tarcze. Pilot musiałby strzelać kilkanaście sekund aby przebić się przez tarcze myśliwca lub bombowca. Za to zniszczenie myśliwca, który nie posiada osłon jest kwestią jednej krótkiej serii.

Nazwa modelu:
GTW-5 Prometheus, wersja 'Standard'
Oryginalny opis:
Oryginalny GTW-5 Prometheus został wycofany ze służby po tym jako łączność z Ziemią została odcięta i GTVA nie mogła uzyskać odpowiednich ilości argonu (niezbędnego w module generującym moc). Pojawienie się statków górniczych nowej generacji umożliwiło nam wznowić produkcję działek GTW-5 Prometheus. Jest to bardzo skuteczna broń, lubiana przez pilotów.
Zasięg: 1,2 km
Zadawane uszkodzenia:
Tarcze: 4 stopnia
Pancerz: 5 stopnia
Uszkodzenia przedstawione w sposób opisowy:
Bardzo podobny do Kaysera, o mniejszej sile rażenia ale nieco większym zasięgu. Na zniszczenie zwyczajnego myśliwca wystarcza około 5-6 salw.

Nazwa modelu:
GTW Akethon SDG
Oryginalny opis:
SDG służy do niszczenie podsystemów celu bez uszkadzania kadłuba. Udoskonalony disruptor SDG vasudańskiej konstrukcji powstał w konsekwencji sukcesów jakie broń zakłócająca odnosiła podczas Wielkiej Wojny.
Zasięg: 800 metrów
Zadawane uszkodzenia:
Tarcze: 3 stopnia
Pancerz: brak
Uszkodzenia przedstawione w sposób opisowy:
Broń służąca tylko i wyłącznie zakłocaniu działania podsystemów. Nieszkodliwa przeciw pancerzom, średnio skuteczna na tarcze. Aby zniszczyć/przeciążyć podsystem myśliwca potrzeba około czterech celnych salw z tej broni.

Rakiety:

Nazwa modelu:
GTM-19 Harpoon
Opis: Standardowa rakieta do zwalczania myśliwców. Szybka i skuteczna, trudno ją zgubić.
Zasięg: 1,2 km
Metoda śledzenia celu: Radiowa
Zadawane uszkodzenia:
Tarcze: 10 stopnia
Pancerz: 10 stopnia
Uszkodzenia przedstawione w sposób opisowy:
Jedna salwa podwójna (wystrzelenie 2 rakiet jednocześnie, standardowa opcja systemów uzbrojenia w myśliwcach GTVA) jest w stanie zniszczyć lekki myśliwiec lub poważnie uszkodzić cieżki. Na ciężki myśliwiec/bomowiec potrzeba od dwóch do trzech podwójnych salw. Praktycznie bezwartościowa w przypadku atakowania większych celów (niszczyciele, krążowniki), może się przydać najwyżej przy niszczeniu pojedynczych wieżyczek.

Nazwa modelu:
GTM-55 Trebuchet
Opis: Cięzka rakieta dalekiego zasięgu, nazywana przez niektórych pilotów lekką torpedą. Posiada bardzo dużą siłę rażenia (jak na rakietę) i ogromny zasięg. Płaci za to słabą zwrotnością, przez bo bardzo trudno zniszczyć przy jej pomocy manewrujący myśliwiec.
Zasięg: 5km
Sposób śledzenia celu: Radiowo-laserowy
Zadawane uszkodzenia:
Tarcze: 30 stopnia
Pancerz: 40 stopnia
Uszkodzenia przedstawione w sposób opisowy:
Jedna rakieta nawet w salwie pojedynczej zniszczy dowolny myśliwiec, za wyjątkiem GTF Ares. Wystrzelona w salwie podwójnej, wyeliminuje każdy myśliwiec i bombowiec bez wyjątku. Jest jedyną rakietą która jest w stanie uszkodzić (choć może wyrażenie 'zarysować lakier' byłoby tu trafniejsze) okręt klasy capital.

Nazwa modelu:
GTM-13 Helios
Opis: Helios to najpotężniejsza głowica w arsenale GTVA. Stworzony do walki z niszczycielami, jest po prostu za silny na mniejsze okręty. Podczas anihilacji materii i antymaterii, która ma miejsce po trafieniu w cel, powstaje niesamowicie silna fala uderzeniowa.
Zasięg: 2,7 km
Sposób śledzenia celu: Laserowy
Zadawane uszkodzenia:
Tarcze: znaczie powyżej 99 stopnia
Pancerz: znacznie powyżej 99 stopnia
Uszkodzenia przedstawione w sposób opisowy:
Dwie - trzy podwójne salwy tych bomb (zależnie od dokladności miejsca trafienia) niszczą dwukilometrowy niszczyciel. Zupelnie nieprzydatna w walce z myśliwcami lub bombowcami. Zabójczo niebezpieczna dla dużych, powolnych okrętów, szczególnie tych nie posiadajacyh tarcz.

Nazwa modelu:
GTM-14 Improved EMP Missle
Opis: Udoskonalona Głowica elektromagnetyczna GTM-14 zakłóca działanie systemów elektronicznych jednostek, które znajdą się w jej polu rażenia. Takie pojazdy nie mogą śledzić celów, utrzymywać łączności ani uzyskać namiaru na cel. Z taktycznego punktu widzenia GTM-14 jest bardzo skuteczną bronią do zwalczania bombowców, ponieważ czasowo unieszkodliwia także systemy naprowadzania i napędowe lecących głowic.
Zasięg: 2km
Sposób śledzenia celu: radiowo-laserowy
Zadawane uszkodzenia:
Tarcze: 5 stopnia
Pancerz: 1 stopnia
Uszkodzenia specjalne: Uszkadza czasowo (jedno trafienie) lub niszczy na stałe (kilka kolejnych trafień) systemy elektroniczne celu.
Uszkodzenia przedstawione w sposób opisowy:
Rakieta nie jest w stanie zniszczyć żadnego myśliwca ani bombowca. Posiada wprawdzie słabą głowice bojową, ale dodaną tylko po to aby lepiej przebijać się przez tarcze. Na starszych modelach myśliwców rakieta EMP może wywołać całkowitą awarię systemów elektronicznych, na nowszych statkach jej działanie będzie tylko czasowe. Broń ma działanie obszarowe, jeśli trafi w większy okręt uszkodzi tylko tę jego częśc do której dotrze impuls elektromagnetyczny.

Multikinetyczna mina neutronowa (m2n) - jedna z najcięższych broni na składzie okrętów klasy "C" i "AP" . Moc miny może być dostosowywana do aktualnej potrzeby jej urzytkownika i sytuacji na polu walki ( 0% - 100% mocy wybuchu ) . Sama mina jest kształtu przypominającego kwadrat o przekątnej 300 metrów i grubości 10 metrów . Od boków tego "kwadratu" odchodzą proste metalowe "wąsy" , przy czym każdy z nich jest do ściany , z której bierze swój początek , prostopadły .
Mina posiada własny system osłon zabezpieczający ją przed zniszczniem poprzez wrogie jednostki . Dodatkowo ma także system zabezpieczeń , który zdetonuje ją natychmiast , gdy wykryje obce ciało wewnątrz własnej struktury , bądź próbę włamania się do jej komputera . Okraślenie mina nie jest tu jednak odpowidenie . Mimo iż użądzenieto może jako mina działać , to jest raczej zdalnie odpalanym ładunkiem wybuchowym . 100%`owa moc jej wybuchu może naruszyć średnej wielkości system słoneczny . Wybuchu w bezpośredniej bliskości nie jest w stanie przetrzymać ŻADEN okręt ani stacja . Okręty klasy AP (oraz Enterprise czy shivańskie jednostki) nie są tu także wyjątkiem , tak samo Pandora czy Arthanasy . Na okrętach klasy AP takich min jest 20 , natomiast okręty klasy C mają ich na pokładach tylko 2 sztuki m2n ( na okrętach klasy C nie ma możliwości zreplikowania ich i uzupełnienia zapasu ) . Mina jest przeważnie urzywana do niszczenia większych skupisk wrogich okrętów , jednak może być wykorzystana jako potęrzny środek defensywny . Samo urządzenie może być wyżucane w przestrzeń poprzez specjalną śluzę, bądź przenoszone transporterem .


Miotacze antymaterii (antimatter throwers ) - jak sama nazwa wskazuje , służą do wystrzeliwania antymaterii . Urzywane jako główna broń , gdy przeciwnik nie posiada tarcz energetycznych , gdyż wobec takowych są całkowicie nieskuteczne . Antymateria nie ma styczności z materią i rozchodząc się po tarczy nie wytwarza żadnych reakcji wysokoenergetycznych . Tryb "normal" jest zwykłym trybem strzeleckim dla wyrzutników . Powoduje wystrzelenie kuli antymaterii o średnicy około 20 metrów . Zazwyczaj do zniszczenia przeciwnika nie posiadającego systemu tarcz energetycznych wystarczają dwa strzały . Tryb "overload" został przewidziany tak , aby ładunek wystrzelony z wyrzutnika był o wiele bardziej niszczycielski niz w normalnym trybie działania kosztem zwiększenia poboru mocy i dłuższego ładowania ( możliwe także jest uszkodzenie zamego wyrzutnika podczas strzału ) , jednak "overload" nie okazał się jeszcze przydatny z prostego powodu . Żaden przeciwnik nie wystawił jeszcze okrętu nie posiadającego tarcz , a mogacego oprzeć się działom w trybir "normal" . Tryb "shotgun" jest specjalnie przystosowany do niszczenia myśliwców i małych okrętów . Z działa zostają , zamiast jednaj kuli , wyżucone tysiące małych kulek antymaterii . Jeśli jakiś myśliwiec znajdzie się w polu rażenia wyrzutnika w tym trybie , nie ma szans na przeżycie ( chyba że posiada tarcze oczywiście ) .


Działa molekularne ( molecular cannons ) - działa te są stosowane tylko podczas potyczki z pojedyńczym , niewykle silnym przeciwnikiem . Wiązka molekularna nie posiada koloru , wygląda to tak jakby strzelano gorącym , falującym powietrzem . Wieżczyki tych dział nie śledzą celu , a to oznacza iż po zalokowaniu wieżyczka nie będzie dalej podążała za celem jednocześnie strzelając . Tą wadę uzupełnia jednak działanie samej wiązki . Ignoruje ona zupełnie każdy poznany rodzaj tarcz , a sam kadłób celu , nieważne jak masywny i wielki , przecina w ciągu zaledwie 3 - 4 sekund . W praktyce wygląda to tak jakby gorącym nożem kroić masło . Dzieje się tak dlatego że wiązka molekularna nie niszczy materii , lecz rozrywa jej wiązania aż do poziomu subatomowego ( podobnie jest z teleportacją , tylko że teleporter spowrotem składa potem takie wiązania w całość ) . Broń jest niezwykle ślina , jednak za taką siłę płacić trzeba niesłychanymi ilościami energii . W praktyce okręt klasy AP może prowadzić ogiń ciągły ze swoich dział molekularnych tylko przez 25-30 sekund . Bron doskonała przeciw pojedyńczym celom , jednak bezurzyteczna przeciw większym zgrupowaniom .


Wiązka tnąca - najsłabsza , jednak najliczniejsza broń na okrętach zarówno klasy AP jak i C . Jej właściwości są bardzo zbliżone do właściwości fazerów z Enterprise , jednak mają trochę większe skupienie wiązki , a co za tym idzie , szybciej przebijaja się przez pancerz , kosztem wielkości takiej przebitaj dziury w pancerzu , jednakże myliłby sie ten kto uwarza iż jest to broń najmniej niebezpieczna . 600 takich wiązek , gdy zacznie orać jednocześnie kadłub wrogiego okrętu , jest w stanie szybko i sprawnie wyeliminować go z walki . Pobór niewielkich , jak na możliwośc energetyczne AP , zasobów mocy , czyni z wiązek tnących podstawową broń okrętu . Tryb "normal" służy przeciw capital shipom , natomiast "antifighter" .. no wiadomo już z nazwy do czego . W obu przypadkach wiązki mają kolor zielony , różnia się natomiast częstotliwością oddawiania "strzałów" oraz wilkością promienia wiązki . Normal jest większy i wolniej strzela , antifighter jest mniejszy i bardziej szybkostrzelny ( o wiele bardziej ) .

Wiązki tnące na okręcie klasy C :

"Shining" - data classified

"Black day" - data classified

Broń okrętowa:

1. Działa strumieniowe
Krótki opis:
Zasadza działania (By C-914):
(...)mamy generator, lub jak kto woli, urządzemie do produkcj plazmy ( wygląda mniej-więcej tak jak współczesne reaktory w któtrych powstaje plazma) w którym to w zależności od modelu działa wtryskiwana jest pewna ilość gazu. Owy gaz pod wpływem oddziaływania magnetycznego skupia się, jego temperatura wzrasta i kiedy osiągnie odpowiednią temperaturę kilku milionów stopni celsjusza zamienia się w plazmę. Następnie plazma transportowana jest przez kanał magnetyczny który utrzymuje jej temperaturę. Kanał ten biegnie do soczewki magnetycznej ( są to widoczne na pancerzu miejsca w których następuje wystrzał ) lub do pewnego rodzaju pręta który działa na tej samej zasadzie, zależy to od modelu. W centralnej części soczewki znajduje się mały otwór. W chwili poprzedzającej wystrzał jest on otwierany i przez niego wystrzeliwywana jest pod ciśnieniem plazma. Soczewka zbudowana jest z kilkuset elektromagnesów wysokiej mocy. Zadaniem soczewki skupianie i kierowanie strumieniem plazmy poprzez zmiane natężenia siły elektromagnesów.
W skład działa strumieniowego wchodzi takrze system chłodzenia (...) , system oporopowrotników magnetycznych które zniejszaja albo niwelują siłę odrzutu spowodowaną wystrzałem. Sprawnym działaniem wszystkich części zajmuje się komputer (...). Kolor strumiemia zależy od temperatury gazu oraz jego typu.

Modele:

Long Range Beam (LRB)- Terrańskie działo strumieniowe dalekiego zasięgu. Jest naprawde potężne, choć posiada długi czas przeładowania.
Zasięg: około 8 km
Czas przeładowania: 35 sek.
Rodzaj prowadzonego ognia: trafienie punktowe.
Uszkodzenia: Bardzo wysokie, trudno określić nie mając punktu odniesienia spoza FreeSpace. W grze około czterech- pięciu salw z tego działa eliminuje niszczyciel
Kolor strumienia: zielony.

BGreen (BG) - Standardowe działo strumieniowe montowane na niszczycielach. Niemal dorównuje mocą LRB, lecz posiada mniejszy zasięg. Czas przeładowania również pozostawia nieco do życzenia.
Zasięg: około 5 km
Czas przeładowania: 30 sek
Rodzaj prowadzonego ognia: trafienie punktowe.
Uszkodzenia: Bardzo wysokie, równe LRB.
Kolor strumienia: zielony

Terran Slash (TS) - Działo typu slash. Słabsze od GB, nadrabia tę wadę wysoką częstotliwością strzałów. Cechą charkterystyczną działa slash jest to że strumień nie trafia w jeden konkretny punkt lecz 'tnie' po lini prostej między dwoma punktami wyznaczonymi na kadłubie celu. Sprawia to że dobrze wymierzona salwa potrafi zmieść z kadłuba wrażago okrętu nawet kilka wieżyczek/odsłoniętych podsystemów za jednym razem.
Zasięg: około 4 km
Czas przeładowania: 10 sek.
Rodzaj prowadzonego ognia: obszarowy ('cięcie')
Uszkodzenia: Jak na broń do zwalczania wielkich okrętów- średnie. Na zniszczenie niszczyciela potrzeba kilkudziesięciu salw.
Kolor strumienia: zielony

AAAF- Lekkie działko strumieniowe przeznaczone do eliminacji myśliwców, bombowców i bomb. Strzela salwami, jedna salwa to trzy wystrzały następujące po sobie. Zadaje niewielkie uszkodzenia, bardzo groźne jedynie dla myśliwców i bombowców. Trafiony myśliwiec/bombowiec odczuwa ponadto silny wstrząs, który wytrąca go z kursu.
Zasięg: 1,5 km
Czas przeładowania: 5 sek.
Rodzaj prowadzonego ognia: punktowy, 3 wystrzały w salwie.
Uszkodzenia: Dla większych okrętów- nieznaczne. Dla myśliwców i bombowców- wysokie, około 10 tego stopnia.
Kolor strumienia: błękitny

ULTRA AAAF- Ulepszone działko strumieniowe przeciw myśliwcom i bombowcom. Działa bardzo podbnie, lecz ma większy zasięg, większą siłę ognia i morderczo szybki czas przeładowania. Działko nie strzela już seriami po 3 wystrzały, lecz prowadzi regularny, niemal ciągły ogień. Odstęp pomiędzy kolejnymi wiązkami wynosi około sekundy. Ta broń to koszmar każdego myśliwca lub bombowca.
Zasięg; 2 km
Rodzaj prowadzonego ognia: punktowy, wystrzały co 1 sekundę.
Uszkodzenia: Identyczne jak w przypadku AAAF
Kolor strumienia: błękitny

2. Działka FLAK
Krótki opis:
Zasadza działania FLAKów nie zmieniła się znacząco od stuleci. Nadal są to działka artyleryjskie przeznaczone do zwalczania myśliwców, wystrzeliwujące w krótkich odstępach czasu niewielkie pociski odłamkowe. Ulepszenia, którymi zostały obdarzone przez konstruktorów w XXIV wieku dotyczą głównie prędkości wystrzeliwanego pocisku oraz zwiększenia zadawanych przezeń uszkodzeń. W połaczeniu z działkami AAAF, FLAK'i stanowią bardzo skuteczny tandem. Wśród działek FLAK wyróżnić można trzy modele: Standard, Heavy i Long Range.

Wersja Standard:
Zasięg: 1,5 km
Rodzaj prowadzonego ognia: Ciągły, nieprzerwana seria pocisków odłamkowych.
Uszkodzenia:
Tarcze: 8 stopnia
Pancerz: 15 stopnia
Opisowo: Niegroźne dla większych okrętów. Myśliwiec lub bombowiec jest w stanie wytrzymać kilka sekund ciąglego ostrzału, zależnie od siły jego tarcz i pancerza. Jednak jeśli pilot jest doświadczony i zna odpowiednie manewry, może pozostać nie draśnięty latając w zasięgu FLAKa nawet kilka godzin.

Wersja Heavy:
Zasięg: 1,5 km
Rodzaj prowadzonego ognia: Ciągły, nieprzerwana seria pocisków odłamkowych.
Uszkodzenia:
Tarcze: 15 stopnia
Pancerz: 20 stopnia
Opisowo: Nieco większe niż w przypadku Standard FLAK. Bardzo groźne dla mniej zwrotnych statków, na przykład bombowców.

Wersja Long Range:
Zasięg: 3 km
Rodzaj prowadzonego ognia; Ciągły, lecz wolniejszy niż w modelach Standard i Heavy.
Uszkodzenia:
Tarcze: 12 stopnia
Pancerz: 17 stopnia
Opisowo: Bardzo skuteczna przeciwko zbliżającym się formacjom myśliwców lub bombowców. Pozwala rozbić lub poważnie przetrzebić formację wrogich maszyn już na dystansie trzech kilometrów. Częstotliwość ognia nieco słabsza niż w pozostałych FLAKach, zadawane uszkodzenia nieco większe niż w modelu Standard. Jak wszystkie FLAKi, bezwartościowa w ataku na większe cele (krążowniki, niszczyciele).

4. Rakiety
<Wyjaśnienie: Okrętowe wyrzutnie rakiet są zdolne przenosić zarówno rakiety, jak i bomby. Aby nie powtarzać swojego ostatniego posta, w któym opisałem posiadane przeze mnie rakiety, opisze tylko jedną brakującą>

Nazwa modelu:
GTM-10 Pirania
Opis:
Rakieta synaptyczna, kilka sekund po wystrzeleniu rozszczepiająca się na kilkanaście niezależny pocisków z których każdy namierza się na wrogie cele. Pospolicie montowana zarówno na okrętach klasy Capital jak i na bombowcach, celem obrony przed myśliwcami.
Zasięg: 1,2 km
Sposób śledzenia celu: radiowo-cieplny
Uszkodzenia (pojedynczej głowicy, w skład rakiety wchodzi ich 12):
Tarcze: 5 stopnia
Pancerz: 6 stopnia
Opisowo: Trafienie w dowolny myśliwiec, zanim rakieta rozdzieli się na 12 mini-rakiet, zniszczy go w ułamku sekudny. Do zniszczenia myśliwca/ bombowca po rozszczepeniu się głowicy potrzeba trafienia około czterech/pięciu mini-rakiet.

Fazery
Energia:
- 60 000 TeraWatów na każda sekundę
Czas działania:
- 3 sekundy
Szybkostrzelność:
- co 10 sekund
Zasięg skuteczny:
- 50 000 km

Discruptory
100 000 terawatów na strzał
Szybkostrzelność:
- co 30 sekund
Zasieg:
- 30 000km

torpedy fotonowe
Prędkosć: 0,8 predkosci swiatła
Zasięg: Około 100 000 km
Energia wybuchu:
W kosmosie - 500 tys TeraWatów
Na powierzchni - 10 megaton

Torpedy Kwantowe
Prędkosć: 0,8 predkosci swiatła
Zasięg: Około 120 000 km
Energia wybuchu:
W kosmosie - 700 tys TeraWatów
Na powierzchni - 18 megaton

Wiązki Tnące
Nit opisał je wyżej

Izolityczna broń podprzestrzenna
Izolityczna Broń Podprzestzrenna. Broń która została opracowana w "Punkcie Zero" przez zespół naukowców ludzkich i 8472. Broń ta po odpaleniu tworzy rozdarcie przestrzeni, w postaci smugi. Smuga ta jest ogromna, ma kilkanaście tysiecy kilometrów. Po trafieniu w dowolny statek/obiekt (smuga porusza się do przodu, poza jednym przypadkiem, ale o tym za chwile) wyrzuca go do normalnej przestzreni (mam na myśli feding, warp, podpzrestzren itp) i na pewien czas unieruchamia. Rozdarcie porusza się we wszystkich wymiarach jednocześnie, wiec zadne tarcze przed nim nie chronią. Jednakze broń ta nie jest w stanie zniszczyc statku. Tylko go unieruchamia. Jest tylko jeden wyjątek. Broń ta, po trafieniu w statek wyposażony w rdzenie warp, lub podobne źródła zasilania doprowadza do ich zniszczenia, co zazwyczaj kończy sie zniszczeniem okretu. Rozdarcie jest wręcz przyciągne pzrez rdzenie warp. Zasami pomaga odrzucenie rdzenia. Ale to nie jest pewne (w oryginalnym ST ta broń została zakazana bo nigdy nie byo wiadomo jak sie zachowa)


Podaje tylko uszkodzenia, zasięg, i prędkosć. Dane potrzebne w czasie walki Jak ktos chce zobaczyc jak wygląda taka broń powinien obejrzeć Star Treka Dodam jeszcze ze wiazki azerów na Enterprise mają kolor czerwony.

Minipluton

Minipluton to zminiaturyzowana głowica jądrowa. Istnieją dwie wersje: montowana na mechach i myśliwcach, oraz dla piechoty - wystrzeliwywana z ramienia.
Zasięg: Mech - 30 km. Piechota - 8 km.
Pole rażenia: Mech: 6000 m. Piechota: 2000 m.

UZBROJENIE MONTOWANE NA SHIVAŃSKICH STATKACH:

>>> Liting Beam: generowana przez wierzchnią warstwę krystalicznej materii strumień energii. Liting Beam jest w stanie dostosować się do osłon jak i pancerza celu. Po kilku strzałach krystaliczna materia przestraja się na najbardziej efektywny typ prowadzenia ognia dla wybranego celu. Może generować różnego rodzaju strumienie materii jak i anty materii.
Liting bedam posiada jeszcze jedno zastosowanie które jest ściśle powiązane z osłonami statku.

>>> Torpedy DarkStar: wystrzeliwane w podprzestrzen lub za pomocą napędu zbliżeniowego. Tworzą wokół siebie pole DarkStar wchłaniając wszystko co znajdzie się w promieniu ich działania. Zaraz po utworzeniu pole zapada się miażdżąc wszystko w środku nieskończenie wieką grawitacją.

>>>USG Generator niestabilnej podprzestrzeni:
Jest to broń wielorakiego zastosowania:
Może być użyta do wywołania supernowej. Do tego potrzebne jest 6 statków klasy Hara które ustawiając się równomiernie wokół wybranej gwiazdy po naładowaniu generatorów ( trwa to ponad 1 godzinę ) uruchamiają USG. Pod wpływem ogromnej grawitacji procesy termojądrowe wewnątrz gwiazdy zostają wielokrotnie przyspieszone. W ich wyniku powstają ogromne ilości energii które po wyłączeniu USG nie mogą być zatrzymane wewnątrz gwiazdy za pomocą jej własnej grawitacji. Po kilku minutach następuje nagłe jej uwolnienie i powstanie supernowej.
Statki które maja wywołać ten efekt w trakcje jego wykonywania są bezbronne ( ich uzbrojenie nie działa osłony są wyłączone ) ze względu na ogromne ilości energii jakie trzeba dostarczyć generatorom do zainicjowania dostatecznie silnego USG.
Planety: Tutaj potrzebny jest tylko jeden statek klasy Hara który inicjuje USG tuż nad powierzchnią planety. W Wyniku ogromnego pola grawitacyjnego jej skorupa zostaje rozerwana i zachwiane zostają reakcje wewnątrz jądra planety co owocuje wzmożoną aktywnością tektoniczną oraz po kilkunastu minutach jej rozerwaniem.
ładowanie generatora trwa niespełna 5 minut i w tym czasie podobnie jak w przypadku supernowej statek jest bezbronny.
Trzecie zastosowanie to walka z innymi jednostkami.
Gdy usg zostaje uruchomione przed wrogim statkiem tworzy się wir niestabilnej podprzestrzeni który zatrzymuje swoją grawitacja daną jednostkę i uszkadza bądź też niszczy ją za jej pomocą. Im statek jest szybszy tym uszkodzenia są większa gdyż w momencie zatrzymania będzie on znajdował się bliżej centrum niestabilnego wiru. Pole grawitacyjne jest porównywalne z tym jakie występuje w czarnej dziurze.
Tutaj generatory ładują się znacznie szybciej ale pozwalają teoretycznie tylko na jeden „strzał” w trakcie walki dlatego ta broń jest używana w ostateczności.

>>>Wave: broń defensywno ofensywa działająca zarówno z podprzestrzeni jak i normalnej przestrzeni.
Działanie defensywne: generator wave tworzy swojego rodzaju fale grawitacyjne w przestrzeni oraz faluje podprzestrzeń. Częstotliwość tworzenia nowej fali waha się do 0,01 sekundy ( najmniejsze jednostki ) do 0,0025 sekundy ( największe statki oraz instalacje ). Fale powstają w odległości kilkudziesięciu metrów od kadłuba statku i tworzą barierę przez która wrogie pociski muszą się przebić. Wave generując coraz to nowe bariery osłabia siłę strzału i jedynie naprawde ogromne ilości energii są w stanie przebici pole działania wava. System defensywny działa zarówno z podprzestrzeni jak i normalnej przestrzeni i jest w stanie pochłonąć każdy atak nie ważne czy będzie on energetyczny, konwencjonalny lub tez odziaływujący na czasoprzestrzeń .
Działanie ofensywne: działa na dwie płaszczyzny. Oddziaływanie z podprzestrzeni ma za zadanie zmiękczyć atakowany obiekt destabilizując jego strukturę na poziomie atomowym ( częściowo unieszkodliwia oddziaływania silne ) w tym samym czasie w normalnej przestrzeni fale grawitacyjne zaczynają wykrzywić obiekt poddając go ogromnym naprężeniom. Atakowana jednostka wykrzywia się w nienaturalny sposób aż wreszcie kadłub nie jest w stanie wytrzymać działających na niego sił i zostaje rozdarty. To samo dzieje się wewnątrz atakowanego obiektu ciała o mniejszej wytrzymałości ( np. ludzie elementy komputerowe itp ) szybciej są niszczone. Konwencjonalne osłony ignorują wave jedynie co może go zminimalizować efekt działania fal to dobra osłona grawitacyjna.

>>>Ładunek tempest: jest to broń o działaniu obszarowym. Detonacja całego zapasu tempestów na Abadonie jest w stanie wymazać obszar jednego sektora ( ok. 2 lat świetlnych ). Technologia tempest opiera się na zastosowaniu cząsteczki antyOmega.
AntyOmega w przeciwieństwie do Omegi występuje jedynie w podprzestrzeni. Podobne jak jej odpowiednik jest bardzo niestabilna i pojawia się na ułamki sekund poczym znika. Jej działanie w podprzestrzeni jest niemal niezauważalne. W normalnej przestrzeni antyOmega zachowuje się całkowicie inaczej: następuje natychmiastowa destabilizacja struktury cząsteczki. W promieniu działania antyOmegi zanikają wszelkie oddziaływania wiązarce atomy.( przestrzeń staje się martwa ) Bezwładne cząstki materi pod wpływem działania antyOmegii zostają wyparte z obszaru jej dziabania. Gdy cząsteczka znika materia wraca na swoje miejsce. Dodatkowo w pustym obszarze następuje rozdarcie normalnej przestrzen,i powstają rożnego rodzaju anomalie grawitacyjne i czasowe.
Shivanie zetknęli się z antyOmegą w trakcie poszukiwań kryształów. Jednakże dopiero niedawno opracowali bezpieczną technologię utrzymania antyOmegi w normalnej przestrzeni.
Ze względu na śmiercionośny potencjał jaki niesie ze sobą ładunek tempest jedynie nieliczne statki są w niego wyposażony i w razie jakichkolwiek problemów technicznych bądź też groźby zniszczenia statku antyOmega jest natychmiastowo niwelowana ( działanie jest automatyczne więc nie istnieje groźba destabilizacji ładunku tempest )

>>>Drednought Shivanskie torpedy uzbrojeone w miniaturowy ładunek m2n. Ich moc jest róna niecałych 5% standardowego ładunku.
W przeciwieństwie od innyego typu tej borni Drednught posiada na swym pokłądzie miniaturowy generatora ospbliwości kwantowych.
Torpedy sa w stanie prosuzać sie z 0,998 prędkosci swiatła. Dodatkowo sa wyposarzone w napęd zblirzeniowy oraz silniki podprzestrzenne.
Zasie Drednoughta jest ogromny. Torepdy tego typu to broń strategiczna ze względu na skomplikowanie oraz czas produkcji wykorzystywana jedynie przy szczególnych okazajach.
Drednoughty moga urzywać tylko najwieksze statki a ich cykl regenreacyjny ze wzgledu na skomplikowana budowę trwa ok 4 godzin.

Genesis field generator.

'Bron' o charakterze defensywnym. Ze wzgledu na potworne ilosci energii, jakie sa wymagane do jej uzycia, istnieja tylko trzy egzemplarze. Dwa w nowym Salemie i jeden o rozmiarze planetarnym na Myyrt

Pole genesis, generowane przez GFG ma kilka zastosowan. Pierwotnie stworzony z mysla o pelnej kontroli nad wszelkimi aspektami rzeczywistosci, szybko znalazl zastosowanie militarne.
W skrocie, aktywne pole genesis zapewnia uzytkownikowi pelna kontrole nad rzeczywistoscia na ograniczonym dzialaniem pola obszarze. Odnosi sie to do trojwymiarowej przestrzeni, astralu, pod i nad przestrzeni i wszelkich innych alternatywnch wymiarow.
Niestety, energozernosc GFG nie pozwala na aktywowanie pola dluzej niz kilka sekund, co jednak przewaznie wystarcza.
Po jednorazowym uzyciu pole nie moze byc przez jakis czas uzyte ponownie (powiedzmy jeden dzien forumowy)

Obszar dzialanie pola jest przewaznie ograniczony do bezposredniego otoczenia ochranianej jednostki. Mozna jednak uzyc generatora ofensywnie, tworzac waska wiazke pola.
W obszarze dzialanie generatora wszelkie zrodla energii, pola silowe, bron itp nie dzialaja, jesli jest taka wola aktywujacego pole. Takze strzaly, zarowno materialne, jak i energetycze (w tym bron miedzywymiarowa) podlega tym prawom (tak wiec mozliwa jest zmiana praw fizyki, by wysokoenergetyczny promien laserowy zamienic jedynie w nieszkodliwe swiatlo)

[Moj udzial w tworzeniu super-duper broni. >P]

nie wiedzialem gdzie dokladnie to wrzucic wiec daje tu i w opisach srodkow transportu.


----MW-77 Assasyn----

Ciezka haubica przystosowanana do dzialania w trudnych warunkach.
MW-77 powstal w wyniku zapotrzebowania na ciezkie dzialo, ktore byloby na tyle mobilne, aby prowadzic skuteczny ostrzal pozycji nieprzyjaciela, rownoczesnie samemu nie narazajac sie na wroga artylerie. Potrafi pokowywać wzniesienia o kacie nachylenia do 60 stopni, bez przygotowania pokonywac zbiorniki wodne o glebokosci 8 metrow (po przygotowaniu 20 metrow),
radzi sobie w każdym terenie.
Pojazd buduje 3D mape terenu dzieki systemowi laserow MFETLA (Mobile Free-Electron Tactical Laser Array)
uzywanych do oznaczania celow i pomiaru odleglosci.
Pojazd moze stworzyc dziesiecio kilometrowa mape otoczajączego go terenu z dokladnoscia do pieciu milimetrow.
Dodatkowo, kazdy ruch wykryty przez lasery jest namierzany i identyfikowany.

Dane techniczne:
-Masa wlasna: 23t
-Udzwig: 31t
-Wysokosc<zwykle ulozenie nog>: 7 metrow
-Wysokosc wiezy: 3 metry
-Szerokosc:
-wieza - 4m
-calosc -8m
-Maksymalna predkosc w płaskim terenie 55 km/h
-Pancerz: 10 do 25 cm. Dodatkowo wzmocniona sekcja amunicyjna.
-Dlugosc lufy: 6m
-kaliber glownego dziala: 180 mm
-Maksymalny kat podniesienia lufy: -4 - 55 stopni
-Zaloga: 3 osoby <owodca, operator broni, pilot>

Uzbrojenie:

1x działo 180mm. Dzialo ladowane jest z piecionabojwoych tasm i obsluguje wszystkie typy pociskow, lacznie z APLGDS (armour-piercing laser-guided discarding sabot) i miniICM. Sredni zasieg wynosi 21 km w zaleznosci od uzywanej amunicji. Szybkostrzelnosc dziala to od 5 do 34 pociskow na minute.
Mozliwe jest oddanie cztero pociskowej salwy w ciagu trzech sekund, jednak potem lufa musi przez trzy minuty stygnac.
1x poczwornie sprzęzone 25mm dzialko przeciwlotnicze, wyposazone we wlasny system radarowy i ustawione na niezaleznej wiezyczce. Przeznaczone do
zwalczania nisko latajacych (2.5 km) samolotow, a w razie potrzeby takze celow naziemnych.Szybkostrzelnosc - 900 pociskow na minute, zapas amunicji - 3500.

1x szesciolufowe dzialko "vulcan" przeznaczone do walki z piechota i srednio opancerzonymi pojazdami.
-Kaliber: 19mm
-szybkostrzelnosc: 3000/min
-zakres ruchow: 270 stopni w poziomie, 150 w pionie.
Mozna prowadzic nieprzerwany ogien przez trzy minuty, potem dzialko sie prezgrzewa.
Standardowy zapas amunicji to 5000 pociskow.

6x wyrzutnie granatów 45mm, na wypadek gdyby wrog podszedl za blisko i o czyms myslal. Dostepne typy granatow to: odlamkowe, dymne, gazowe, zapalajace, ogluszajace.


Wygląd:


[url=http://images.epilogue.net/users/cybergooch/MW-77_Lasers.jpg] Lasery MFETLA (zdjęcie wykonane w
podczerwieni)[/url]




---ICM---
ICM jest to pocisk artyleryjski, ktory zamiast poteznego ladunku burzacego wypchany jest kulami wielkosci pilki baseballowej. Detonacja glownego pocisku, a zarazem uwolnienie subamunicji moze
nastapic na okreslonej przez operatora wysokosci, odleglosci, lub zdalnie.
Kule zbudowane sa jak cebula. Wnetrze z materialu wybuchowego otaczaja warstwy bialego fosforu i drutu z karbowanej stali. Kiedy pociski obracaja sie w powietrzu, sila bezwladnosci uruchamia mechanizm napinajacy. Po okolo siedmiuset obrotach pocisk jest uzbrojony. Detonacja nastepuje
chwile po upadku i odbiciu sie od podloza. Bron zaprojektowano tak, aby wybuch nastepowal mniej wiecej na wysokosci przecietnego czlowieka.
Wybuch uwalnia setki metalowych drzazg pokrytych rozpalonym fosforem, ktore sieka wszystko na swojej drodze i nie gasna nawet gdy wbija sie w cialo.



APLGDS jest amunicją przeciwpancerną. W środku naboju znajduje się "strzałka" wykonana z bardzo gęstego materiału (zubozony uran). Pocisk jest wystrzeliwywany z ogromną prędkoscia.
"Strząłka" posiada bardzo duży stosunek długości do srednicy, dzięki czemu zapewnia doskonałą przebijalność.
Doświadczenia bojowe z amunicja ALGDS wykazały, że na polu walki wykazuje ona prawie stuprocentową skuteczność.
Dzięki laserowemu narowadzaniu pocisk potrafi zapewnic trafienie, nawet jeśli cel się porusza. Zasięg pocisków APLGDS wystrzeliwywanych z działa 180 mm wynosi 9.2 km, z dwóch kilometrów, przy trafieniu pod kątem sześdziesięciu stoni potrafi przebić 400 mm tytanowego pancerza.

Pocisk trafia w trafia 20 cm okrąg z 5 km

Vampire - energy drain field system.

System opracowany przez myyrtanczykow i inzynierow ZCMu.
Generator zostal zainstalowany na kadlubie krazownika, szczelnie wypelniajac cale wnetrze. Reaktory zasilajace zainstalowano natomiast na zewnatrz.

Po uruchomieniu, pole wytwarzane przez wampira utrzymuje sie przez ulamki sekund, lecz jego dzialanie jest niesamowite.
Wszystkie zrodla energii w zasiegu pola po prostu ja traca. Baterie sie rozladowuja, reaktory przestaja dostarczac energii, ogniska gasna a ludzie umieraja.
Tak przynajmniej bylo podczas pierwszej proby na ksiezycu New Myyrt.
Aktualna wersja systemu powoduje eliminacje jedynie energii elektrycznej, stanowiac zagrozenie przede-wszystkim dla maszyn, istotom zywym nie wyrzadzajac przy tym trwalej szkody..
Przyczym wciaz moziwa jest rekalibracja pola do oryginalnych parametrow
Po uzyciu generator moze sluzyc juz jedynie jako cel cwiczebny.

Zasieg pola- okolo 1 AU.
Czas dzialania- srednio 0,034 sekundy
Pole moze oddzialowywac na wszystkie formy energii (rowniez na magie i psionike), badz na jeden wyraznie okreslony jej rodzaj