Multiworld

Wlasnie w tym momencie ostatni statek niegdys swietlanego imperium Anty-Wipu, a obecnie czesci wojsk Chaotic Aliance przypadającej pod dowódzctwo Raflikowi opuscza strefe działania Wisha. Na pokładzie wykończeni ostatnia wojna zolnierze, piloci mysliwcow, technicy, inzynierowie. Pograzeni sa w zadumie, niegdys byla przed nimi swietlana przyszlosc pod "opiekunczymi skrzydlami" Anty-Wipu, ale smierc Mistrza, zmienienie statutu organizacji oraz nagle pojawienie sie Zgromadzenia oraz niedawna wojna, ktora wiekszosc ludzi uznala za przegrana, gdyz odwolano sie do zaklecia ostatecznego, podkopala mocno ich morale. Jedni byli zazenowani, inni zrozpaczeni, jescze inni wsciekli, ale nie mogli nic zrobic. Byli zwyklymi zoldakami. Decyzje byly podejmowane tam, w gorze. a teraz stracili cztery miesiace by wyleciec z Wisha, co jescze bardziej ich dobijalo. Ale wkrotce mialo się to zmienić, juz... zaniedlugo...

- "No panowie wasza cierpliwosc zostala nagrodzona, wlasnie w tym momencie opuscilismy Wisha. Prosze sie przygotowac na drobne szarpniecie, a nastepnie zapasy energi aby nadrobic te cztery stracone miesiace".
Nawet pilot statku transportowego byl wykonczony. chciał podac w tej informacji jakis zarcik, ale nic z tego nie wyszlo.
Statkiem szarpnelo gdy zaczal sie poruszac w nadprzestrzeni. Teraz pokonywał droge w niewyobrazalnie krotszym czasie i trasportowiec pozostala odleglosc pokonal w niecala minute.

Pojawil sie w dosyc zatloczonym kawalku przestrzeni. Zatloczonym przez statki z wyraznymi oznaczeniami Anty-Wipu. Powod takiego zatloczenia był przed nimi.

Various to sredniej wielkosci planeta, jest to "jedynak" w swoim ukladzie slonecznym. Planeta nie ma ksiezyca, ale ma cos znacznie lepszego: otacza ją, niby skorupka broniaca dostepu do jadra, "powlkoka" z asteroidów. Njaprawdopodobniej sa to szczatki ksiezyca, ale co doprowadzilo do jego destruckji, nie wiadomo, jednakze asteroidy pełnią dogodną fortyfikacje obronną przeciwko statkom kosmicznym. Istnieje kilka dziur przez ktore moga przeleciec nawet duze niszczyciele, jednakze musza odpowiednio podejsc, co daje czas obroncom na kontrofensywe. Druga strona medalu to to ze asteroidy mozna stracic na Various i uzywajac niewielkich nakladow wywolac ogromne spustoszenie na powieszni planety, oraz wlasnie statki rowniez muszą odpowiednio podejsć aby wylądować na planecie, lub wylecieć w kosmos.

Sama planeta ma dosyc ciekawe strefy klimatyczne. Prawie połowa Various nalezy do "strefy wiecznych lodow", z bardzo czestymi burzami snieznymi. Panuja tam ekstremalne warunki. Niektóre obszary od setek lat "nie widzialy" slonca z powodu burz. wszystko pokrywa wieczna zmarzlizna, nigdzie nie ma zadnej roslinnosci. w niektorych miejscach powstaly wydmy sniegowe, ktore sa bardzo zdradliwe. Drugą część w większości pokrywa ocean o średniej głębokosci, w ktorym zyja przerozne gatunki ryb, jednak nie osigajace wielkosci wiekszej niz kilka metrow. Na srodku tego oceanu znajduje sie niewielki kontynent, w wiekszosci rowninny, z niewysokimi gorami na polnocy. Wiekszosc kontynentu pokrywa step, jednak istnieja w kilku miejscach skupisa drzew tworzace puszcze. Fauna i Flora jest bardzo roznorodna.

Dlaczego ta planeta zostala wybrana? Byc moze zadecydowala o tym owa mrozna polac terenu, ale przeciez istnieja planety calkowicie pokryte sniegiem. Moze to przez owa "tarcze" z asteroidow, niewiadomo. W kazdym razie byl to nowy dom odłamu Chaotic Aliance, dom Anty-Wipu.


(*Statek Flagowy "Darkness"*)
-"Taaaaak... idealnie." Raflik spojrzal na erkran na mostku dowodzenia. Ekran pokazywał teraz planete oraz kilka najblizej znajdujacych sie statkow.
-"Wiec to bedzie teraz nasza baza główna?" Zaciekawil sie komandor.
-"Tak. Nie ma co dłużej gnić w Ponurym Zamczysku. A po ostaniej walce która ujawniła nasze słabe punkty zamierzam skończyć z flota i rozbudować siły naziemne..."
-"Siły naziemne!? jak w takim razi przedostaniemy sie na inne planety? oraz co siły naziemne moga zrobić wrogim statkom kosmicznym bombardujących nas z kosmosu?"
-"Już ty sie nie bój. Będziemy zmuszali wrogów do walki na naszych zasadach"
-"Ale jak?"
-"Zobaczysz... Tak czy inaczej komandorze Blur wasze zadanie to rozpoczęcie budowy baz. Jednej naziemnej, drugiej kosmicznej. Wszelakie materiały potrzebne do budowy załatwi "Szarancza". Ja mam cos jescze do wykonania. Cos bardzo waznego"
-"Rozkaz generale Raflik" Blur i reszta zalogi znajdujaca sie na mostku zasalutowala, a Raflik powoli opuścił centrum dowodzenia "Darkness". Po chwili mała kapsuła opuściła gigantyczny statek flagowy, i znikła gdzieś w nadprzestrzeni.

Trinastianic Planeta bardzo podobna do ziemi, z ta roznica ze jej srodowisko stoi na dużo wyższym poziomie, Jej cywilizacja przeszła od epoki kamienia łupanego, przez erę wojen i erę degradacji środowsika by nawiązać poraz pierwszy kontakt z "obcymi" nacjami od których przejeli nowoczesne technologie które całkowicie rozwiązały sprawę katastrofy ekologicznej oraz zapotrzebowania surowców naturalnych, które poprzez intensywną ekspansję zaczeły się szybko kurczyc.
Wkrótce potem faktyczną władzę przejeła federacja najpotężniejszych producentów i wydobywców minerałów. pod ich Autorytarnymi rządami cywilizacja wzniosła sie niemal na szczyt. Powstały ogromne megalopolis, jednak nie brakowało wiecznie zielonych terenów zapewniających chwilę wytchnienia dla mieszkańców. Co prawda istniały dzielnice biedy, jednak społeczeństwo milczało w tych sprawach, gdyż "rząd" bardzo starał się o to aby nie było żadnych biedaków. Starał sie bardzo skutecznie.
Niemniej jednak pod powiesznią tkwiły ogromne złoża zasobów naturalnych, które początkowo dla prymitywniejszych mieszkancow Trinastianic leżały poza dolną granicą wydobycia i były całkowicie niedostępne. Wraz z wynalezieniem nowoczesnych technologi pozwalających na wydobywanie rudy niemal z jądra planety całe te bogactwo stało się własnością federacji, która korzystała z nich bardzo skwapliwie rozszerzając zakres swej władzy, usczęsliwiajac bardziej posłusznych mieszkancow, a eksterminujac wszelki przejaw buntu.

Było ciepłe i parne popołudnie. Mieszkańcy megalopolis w większości korzystali z ogromnych połaci zielonych terenów i wdychali świeżutkie i niczym nie zabrudzone powietrze. Jednak w "Centralnym Budynku Zarządzania" nie było czasu na przerwę. Zarządzajacy federacją byli bardzo surowi, a keżde uchybienie traktowali jako bunt, a pracownicy CBZ naprawde wiedzieli co czeka biednych oraz zbuntowanych. Nie mniej pracownicy nie byli robotami i potrzebowali chwili wytchnienia. Większośc z nich aktualnie miała przerwę "na kawę" i tylko jedna osoba w Centrum Lotów Kosmicznych siedziała przed ekranami radaru. Młody inteligentny okularnik wpatrywał się w nieprzerwanie migający ekran, który przekazywał mu obraz z radaru. Aktualnie był pusty, gdyz zaden prom kosmiczny ani towarowy nie kursowal w danej chwili. Wtem "radarowiec" usłyszał krotki pisk znaczacy pojawienie się statku na radarze. Spojrzał na pojedyncza mala kropke.

-"Zolta... a wiec jakas nowa cywilizacja zamierza z nami pertraktowac. Ciekawe jaka... no coz.. sława o naszej planecie siega dalej niz nasze radary, chcoiaż mialbym plan na stworzenie radaru totalnego skanujacego caly wszechswiat...zarz to narysuje"
Inteligent wzial skads czysta kartke papieru i zapominajac o kropce zaczal rysowac jakies plany. Po chwili, gdy usyszal drugi pisk wrocil wrokiem na ekran monitora.
-"A niech to licho... zapomniałem o tym statku... o... jest jescze drugi... i trzeci...czwarty...hmm.. to mi wyglada na podejrzane"
Wystukał kilka komend na klawiaturze rozszerzając nieco promien radaru i zmieniajac jego fale na wykrywanie "destrukcyjnych urzadzen" zmiana na ekranie miala nastapic za dziesiec sekund. Mlodzieniec wykorzystal je na zawiadomienie dowodzctwa.
-"Tu Centrum Lotow Kosmicznych. odebralem wlasnie sygnal grupy statkow nieznanej cywilizacji. kieruja sie w nasza strone i... o kurwa..."
Ostre wycie syreny alarmowej i nagle pojawialace sie mrugajace z zabojcza szybkoscia czerwone swiatla postawily wszystkich na rowne nogi. Radar poslusznie wykonal polecenie i zmienil swoj tryb. Na ekranie pojawiło sie conajmniej tysiąc czerwonych kropek. Czerwone oznaczało "wróg"
-"TO INWAZJA! OKOŁO TYSIĄC WROGICH STATKÓW POSIADAJĄCYCH BROŃ GOTOWĄ DO STRZAŁU!!!" krzyczał młody inteligentny okularnik który stał sie w jednej chwili spocony jak mysz.
Wszyscy inni pracownicy wrocili na swoje miejsca i obserwowali ekrany na których niby z nikąd pojawiły sie miliardy malutkich cyferek, znaczków wykresów i tym podobnych...

-"Natcyhmiastowa mobilizacja sił. Szyk bojowy, Wyleciec im na spotkanie ale nie rozpoczynac walki" W małym pomieszceniu w którym zmieścił się tylko okrągły stół i dziewięć krzeseł panowało zdenerwowanie. Przywódcy federacji nerwowo rozmawiali ze sobą, niektórym nerwy już puszczały i wyzwalali swoj strach poprzez krzyk.
-"spokojnie panowie. poinstruowałem generala co ma robic. jesli faktycznie to inwazja to najezdzcy za godzine beda tylko kupa flakow. wszak nasza armia jest najpotezniejsza!" Pocieszał swych towarzyszy przywódca federacji. Jednak to on godzine pozniej był kupką flaków.

-"Tu Alfa zero jeden jestesmy gotwoi do walki"
-"tu Delta osiem zero zajelismy pozycje na tylach naszej armady aby wykorzystac nasz ogien artyleryjski"
-"Tu Spectator osiem dwa jeden trzy wysunolem sie na przody i nawiazalem kontakt wzrokowy... duzo ich... zdecydowanie za duzo... OZ..." nadawanie przerwała seria trzaskow oraz nikły błysk przed armadą Trinastanic. po chwili ujrzeli przed nimi niewielkie kropki ktore powoli rosły zamieniając sie w krazowniki. Za nimi były niesczyciele, a wokół nich roiły się niczym rój pszczół myśliwce.
-"Czekac na moj rozkaz" grzmial Generał "Niech wykonaja pierwszy ruch..." Był to najgorszy a zarazem ostatni rozkaz dowódcy armady obroncow.

Flotylla Anty-Wipu hukneła na statki Trinastianican niczym lawina albo wulkan, grzmocac z wszystkich dział. Dzieki rozkazowi "niech wykonają pierwszy ruch" cwiartka armady uległa natychmiastowej destrukcji, w tym statet flagowy na którym przebywał generał. Następnie była to tylko rzeznia. w ciagu czterdziestu pięciu minut Armada obroncow zostala rozniesiona w atomy kosztem Niszczyciela, kilku krazownikow i garstki mysliwcow.

Flotylla hukneła teraz na niemal bezbronna planete. Przezyli tylko ci ktorzy w pore schronili sie w poteznych schronach pod ziemia, jendak byli to nieliczni, gdyz wladza nie poinformowala o inwazji cywilow bojac sie ich reakcji. Jednak dla tych co przezyli to nie był koniec.

Z krazownikow posypaly sie tysiace statkow transpotrowych. W wiekszosci była to armia naziemna "wyspecjalizowana" w odnajdywaniu schronow lub innych kryjówek i totalnej ainhalacji wszystkiego co przeżyło. Skład armi stanowiły demony, potwory machiny wojenne oraz do cna spaczeni ludzie.

Nikt sie przed nimi nie uchronił. Ludnosć Trinastanic całkowicie wygineła. Wszystko stało się w przeciągu dwóch-trzech godznin. Następnie z krążowników oddzielily sie kawałki maszyn wydobywczych o niespotykanej mocy. Lądowały one na ziemi i rozpoczynały natychmiast w pelni zautomatyzowane wydobycie zbierając minerały do ogromnych pojemników, wykonanych jakby ze szkła, o wielkości Merkurego. Piedziesiat takich maszyn w ciagu czterech godzin potrafilo wyssac do cna wszystkie mineraly z planety wielkosci Jowisza odrzucajac glebe i skały zostawiajac w sobie węgiel, tytan, uran, adamentum, oraz jakiekolwiek inne uzyteczne surowce.
Do kilku pojemników "wlewano" również tlen i wodę, a następnie do całkowicie zapełnionych surowcami dolaczano silniki nadprzestrzenne i wysyłano do macierzy, a po oproznieniu ich w Homeworldzie wracały one do ...


"SZARANCZY"

Budynki na planecie byly w pelni gotowosci, a fabryki wypuszczaly z siebie pierwsze monstra bojowe, skonstruowane z materialow dostarczonych przez "szarancze". Burza sniezna szalala teraz nad ta czescia planety, na ktorej znajdowalo sie Centrum Dowodzenia, i idealnie oddawała nastroj Vandel, ktora chodzila tam i z powrotem po korytarzu. Obok niej nieruchomo stał AMV najwidoczniej pelniac role spowiednika,psychologa i najlepszej przyjaciolki w jednym.
-"Co za wredny typ, sukinsyn, chamidlo..."Kobieta-general zdecydowanie NIE LUBILA Blura.
-"Prosze uspokoj sie, ochlon, zbierz sie do kupy" Metalowa glowa cyborga sledzila ruchy Vandel.
-"Czy ty nic nie rozumiesz AMV? Wysłał Van der Gororouwa na pewna smierc! i to on sam podjal decyzje, mimo iz odbywało sie zebranie! Bydlak!"
-"Niepochwalam takiej decyzji Blura, lecz jedynie co mozemy zrobic to zdac raport po przybyciu Raflika, ktory nominowal Blura na swego "zastepce!"AMV z racji tego iz byl cyborgiem nie dawal poniesc sie emocjom, bo ich po prostu nie mial. Wszystko zastepowala zimna kalkulacja.

Do zdenerowanej Vandel i siedzacego cyborga podbiegl poddenerwowany sługa. Vandel stanela, nachylila sie i zaczala sluchac informacji szeptanych jej przez oficera. Po chwili stanela jak wryta, a twarz jej napelnila sie przerazeniem.
-"Prowadz! AMV idziemy!..." Robot niezgrabnie wstal spod zimnej stalowej sciany "...SZYBKO!" pogonila Generala.
-"Dobrze dobrze..." AMV uspokoil Vandel "...nie rozumiem was, zawsze gdzies sie spieszycie" dodal po cichu do siebie.

Magazyn AA-32, Centrum Dowodzenia organizacji Anty-Wip, Various
-"Biedak"
-"Zginac w tak koszmarny sposob"
-"Panie swiec nad jego dusza..."

W magazynie klebilo sie sporo osob. Wszystkiemu winny był nieszczesliwy wypadek. Pod olbrzymim stalowym kontenerem, wypelnionym roznymi ciezkimi rzeczami, lezal na pol przygnieciony, martwy Mag. Ten który odpowiadal za przejscia miedzyportalowe. Najwidoczniej skrzynia osunela sie z polki na ktorej stala i przygniotla nieszczesnika. Wlasnie do magazynu wbiegl oficer i dwoch generalow, osoby przebywajace przy ciele bez slowa rozsuneli sie, tworzac wolna droge do zwlok.
-"to straszne..." Vandel spojrzala na biedaka. Na jego twrazy widac bylo jak cierpial "... kiedy to sie stalo?"
z grupki wyszedl jakis kapitan aby zdac raport. stanal na bacznosc przed kobieta, zasalutowal i powiedzial:
-"Wydarzenie to mialo miejsce najprawdopodobniej godzine lub dwie temu, niestety nie ma zadnych swiadkow. Cialo zauwazyli robotnicy majacy przyniesc z tego magazynu urzadzenia do laboratorium. Ale dziwi mnie jedno. Dlaczego Pani General tutaj przybyla, nie wyslalismy zadnych goncow z informacja."
-"Co???..." Vandel wygladala na zdziwiona "...przeciez ten oficer... zaraz gdzie on jest?" kobieta zaczela sie rozgladac po sali w poszukiwaniu owego oficera ktory ich tutaj przyprowazdil, ale go juz nie bylo.
AMV podszedl blizej do ciala i przyjzal sie mu
-"Przeciez to ten mag teleportowal generala Van der Gororouwa do Advaraku. Mialo to miejsce jakis czas temu na statku flagowym Astuderow, nalezacym do generala der Gororouwa"

-"Brawo AMV-99...jednak interesujesz sie innymi..."
Ludzie zgromadzeni w magazynie zasalutowali, cyborg nie poruszyl sie wogole, a Vandel gniewnie spojrzala na generala Blura, ktory wszedl do magazynu calkowicie pewny siebie.
-"Blur..."syknela dziewczyna"...czy ty cos wiesz?"
-"Dokladnie to co powiedzial AMV i jeszcze cos..."
-"Co takiego?"
-"Humm... widzialem jak general Van der Gororouw daje temu zdrajcy wskazowki jak zsabotowac centrum dowodzenia!!!"
"CO?!?" wydarlo sie z wiekszosci gardel.
-"Chcialem powstrzymac tego zdrajce, jednak zatrzymaly mnie wazne sprawy na mostku. Azeby pokazac wam wszystkim dowody, ze nie zmyslam tego... AMV! Podnies ten kontener!" Wladczym tonem zwrocil sie do cyborga
-"Ale waga tego czegos wynosi 76,432 Ton. troche za ciezkie jak na moje systemy" Staral sie zaprotestowac robot
-"Wlacz 3 stopien dopalania i zrob co mowie!"
Gdyby AMV umial wzdechnac napewno by to zrobil, jednakze jedyne co mogl zrobic to przystapic do transformacji.
-"Aktywowac 3 stopien dopalania. Instaluje!"
Rece cyborga skrocily sie troche, i staly sie grubsze. Z nogami bylo podobnie. Glowa do polowy zanurzyla sie w szary kadlub, ktory rozszerzyl sie pokazujac nieco czerwonego pancerza bedacego pod zewnetrzna warstwa kadluba.
-"Aktywacja zakonczona!"
AMV podszedl do kontenera i z wielka latwoscia uniosl go, i odstawil obok. Widok jaki sie wtedy ukazal byl bardzo nieciekawy, totez niektorzy odwrocili sie od ciala. Jednak Blur podszedl do niego i wzial splaszczona reke niesczesnika. Byly w niej dwie rzeczy. Plan przewodow glownego zasilania i amulet wyznawcow Sha'nake.
-"Prosze bardzo! oto dowody! Jak widac na tym planie glowny przewod zasilajacy znajduje sie tuz pod podloga. wystarczy nieco go uszkodzic i cala baza nie ma zasilania. A ten amulet nalezal do Van der Gororouwa! czyz nie?
Wsrod zalogi przeszedl ponury szmer. Ma racje, chcial nas zdradzic, z pewnoscia teraz bawi sie gdzies z wrogiem... zdecydowanie der Gororouw przesztal byc lubiany.

Vandel spuscila glowe.
-"chodzmy z tad" powiedziala do AMV, ktory wrocil do swej pierwotnej formy.
-"To gnida... bydlak... specjalnie zabil tego niesczesnika i wlozyl w jego rece te plany i amulet. Chce zbuntowac zaloge... Sam chce objac wladze... tchorz... kto bedzie nastepny???" Vandel z spuszczona glowa i rekami w kieszeniach wyszla z magazynu. Te slowa mowila bardzo cicho, jakby tylko do siebie. Obok niej szedl AM
V. Milczal. Wszystko slyszal...

Po całej planecie przebiegł głośny dzwiek syren alarmowych.
Do sztabu wpadła zdyszana Vandel, szybko rozejrzala sie po zgromadzonych i zatrzymala gniewny wzrok na Blurze

- Co jest? - wysapala
- A co niby miałoby byc.. Psia liga zerwała negocjacje... ponadto zniszczyła nasz statek dyplomatyczny - odpowiedzial spokojnie i z usmiechem Blur
- Jesli chca brac od NAS przyklad musza dysponowac podobnymi siłami, a nie tymi ich skradzionymi ale i tak nadajacymi sie juz na zlom stateczkami. - Zirkow przejal role oficera lacznosciowego i wydawal rozkazy.
- Zrobilem to co kazala standardowa procedura czyli oglosilem pelna mobilizacje - Wyjasnil bardzo spokojnie Blur.
- Psia liga... dyplomatow? Nie.. to niemozliwe... albo wyslales niekompetentnych ludzi albo to tylko awaria... Poczekajcie... nie chemy przeciez ich asymilowac z powodu ich obrony wlasnej albo usterki naszego sprzetu. przerwijcie mobilizacje - Vandel chyba jako jedyna general okazywala wspolczucie dla innych.
- Chcemy-Niechcemy-MUSIMY! Ramstein masz pozwolenie na utworzenie portalu. - Zirkow wydawal dalej rozkazy.
-Co? Jak to... co on robi? -
- Ramstein byl akurat na gorze, wiec dostal przydzial wszystkich statkow ktore byly w pelnej gotowosci. To okolo 12 nisczycielow 16 krazownikow i 23 statkow wojennych nie liczac mysliwcow. Czyli taka sobie grupa uderzeniowa... reszte armii wyslemy jak wszyscy beda juz na statkach w kosmosie...


***

Zolnierze brutalnie obudzeni ze snu, odciagnieci od stolowek, strzelic, placow treningowych, sciagnieci z przepustek szybko biegli przez korytarz w towarzystwie czerwonych mrugajacych swiatel. W biegu porywali bron ktora wisala na stojakach pod sciana i wsiadali gesto do transportowcow.
Ciezki sprzet rowniez zabierano, a w powietrzu unosil sie ryk wszelakiej masci pojazdow, czolgow i dzial pakowanych do transporterow. Te ledwo po zaladowaniu natychmiast odrywaly sie od ziemi i pedzily w kosmos, aby tam wyladowac ladunek w duzo wiekszych statkach miedzyplanetarnych i wrocic po reszte czekajaca na ziemi...

w tym samym czasie w niedalekim oddaleniu od planety grupa statkow wchodzila w portal... Zaniedlugo odmienia sie losy Mulltiswiata... zaniedlugo kolejna wielka wojna... kto tym razem wyjdzie z niej zwyciezko... czas pokaze

Ponad Trinastianic zmaterializował się w efektownym błysku i pośród płatków sakury statek*. Nie większy od korwety, płynnie przyspieszył od względnego bezruchu, przybliżając się do planety.
Doleciawszy do pola asteroid zwolnił i zaczął wymijać przeszkody, prezentując zwrotność porządnego myśliwca.

Caibre świetnie się bawił. Synchronizacja z Salemem przebiegła bez problemów. Teraz czuł się, jakby płynął w przestrzeni, choć w rzeczywistości stał na mostku i pustym wzrokiem wpatrywał się w przestrzeń. Ot, zaleta połączenia umysłów. I wada, lecz o tym sza. Himitsu desu >P
Salem wykręcił pętlę, omijając jakąś asteroidę o szczególnie pokręconej trajektorii.

Młody technik zamrugał, wpatrując się w odczyty. Statek był malutki w porównaniu nawet do promu abordażowego, nędzne sto metrów. Przyrządy jednak nie kłamały. To malenstwo miało sygnaturę energetyczną silniejszą niż cała Various wzięta razem z flotą na orbicie. Razy dwa.

I zbliżało się.

Nagle Trinastianic przestało być miejscem absolutnie bezpiecznym.


Intruz w końcu zatrzymał się na orbicie geostacjonarnej. Do tej pory otaczały go jednostki wszelkiej maści. Mimo koncentracji na flocie abordażowej, AntyWip nie zaniedbał innych gałęzi floty.

Jednak okręt, który jak się wydawało, składał się głównie z drewna i szklanej kuli, wisiał jak zaklęty nad portem kosmicznym. W końcu wysłał pojedyńczy sygnał.

Wiadomość miała formę tekstu. Brzmiała:
"Przepraszam, zastaliśmy Raflika?"






*

-Nah, ja jeszczę z nimi porozmawiam. Fajni są ^^ - lis przyzsał się do aparatury nadawczo odbiorczej (lewitującego swobodnie kryształu).

-No dobrze. A wylądować możemy? Chcielibyśmy rozprostować kości.

-Absolutnie nie.

-Generale - głos lisa był samą słodyczą - sugerujecie odmowę prośbie członka najwyższego dowódzctwa? Moja droga pani generał - słysząc to, Chimeria parsknęła i zanurzyła się po koniuszki uszu w wodzie, by jej śmiech nie był słyszalny - tak nie można. Ja tu panią ładnie proszę, niemalże na kolanach błagam....mam paść na kolana, by panią przekonać? Co? A może jednak? Nie? No cóż...

Im lis dłużej rozmawiał z coraz bardziej zrozpaczoną Vandel, tym trudniej było chaotikom zebranym w centrum dowodzenia zachować powagę. Generał Vandel najpierw była stanowcza, później starała się być miła, w końcu wkurzyła się i zagroziła poszczuciem rudej cholery flotą, na co Caibre z rozbrajającą szczerością odparł, iż dawno nie miał możliwości skalibrować układu celowniczego i trochę praktyki nie zaszkodziłoby.
Ostatecznie AMV, wyczuwając nadchodzącą burzę, wyrzucił całą obsługę do zapasowego centrum.

Vandel była u kresu sił. Rudzielec sprawiał, iż miała ochotę wyć i pogryźć kogoś.

-Ależ przemiła pani generał, dlaczego mamy podawać powód dla którego chcemy obejrzeć planetę? To trzeba mieć powód? Tak? Dlaczego? - uroczo uśmiechnięty lis wpatrywał się w wizerunek skrajnie zrozpaczonej Vandel - tajne? Dlaczego? Ależ droga pani generał, jeśli będzie trzeba, wyciągnę Szefa z grobu by uzyskać te tak zwane "uprawnienia". Co? Tak, Yubiego. Odkryłem ostatnio pewną słabość Śmierci. Tak. Z zaświatów. Dobrze się pani czuje? A może kąpiel w gorących źródłach? To pomaga uspokoić nerwy. W końcu ma pani taką stresującą pracę....

Negocjacje trwały. Jakiś czas temu Blur szepnął słowko AMV i teraz rozmowa transmitowana była do całej floty, ku uciesze ich załóg. Od czasu incydentu z biegunem Vandel tak jakoś straciła na popularności...

-A więc, pani generał? Albo w tej chwili otrzymam od pani pozwolenie na lądowanie albo pani stawi się u mnie, z wyjaśnieniami. Żegnam.

Caibre zerwał połączenie i wrócił do wody. Nadmienić należy iż odziany był jedynie w ręcznik na biodrach, który to jednak pod koniec rozmowy zsunał się.

- Ah, odświeżające...wiedźmo? Coś się stało?
-bul...bul....bul..

Chimeria zastanawiała się na kim skupić wzrok. Czy na nagim lisie, stojącym lisie, którego ręcznik przepływał właśnie obok nosa wiedźmy, czy też duchu jako interesującym zjawisku.
Kiedy wreszcie oderwała spojrzenie od lisa sierowała się do Sereusa.
-Do Pieczary?- Chimeria zamyśliła się.- Z tego co pamiętam piąty plan astralny na lewo, potem podążasz w głąb do przejścia, skaczesz przez trzy plany, dwie większe lokacje ujętych Azteków, i powinieneś trafić do drogi prowadzącej do Pieczary.
-...
-A do wyjścia tędy.- wskazała drzwi za plecami.
-Ale nic nie stoi na przeszkodzie byś u nas dłużej został.- Lis wydawał się być dziwnie zadowolony.
-Duchu.- powiedziała szybko Chimeria.- Uśmiechnij się. Chociaż...- ponownie spojrzała no lisa.-..nie, w zasadzie to już i tak ci nie pomoże.
Sereus spojrzał zdezorientowany. Zanim zdążył cokolwiek zrobić lis obłapał ducha i mocno ścisnął.
Przybysz zdumiał się. Większe wrażenie wywarł na nim nie fakt iż ktoś przytula ducha, ale że jest to lis. Rudy. Mężczyzna.
-Tia...- jękneła Chimeria dziwnie się uśmiechając.
-Tul, tul.- lis uśmiechał się szeroko patrząc na Sereusa, którego zamurowało.
-To może teraz w chińczyka?^^



Vandel mało brakowało do zupełnego rozstroju nerwowego. Generałowie chichotali pod nosem, a podwładni całkiem głośno. Pani generał kilka razy próbowała wznowić rozmowę. Ręce zaczęły się jej lekko trząść, pot wstąpił na czoło, a głos wstąpił w wysoki alt.
Po kilku próbach odezwała się Chimeria.
-Nie usłyszała pani co powiedział generał Caibre?- spytała słodko.
-Ale...
-Zapraszamy do nas. Woda stygnie.
-Chcę porozmawiać z generałem.
-Chwilowo jest zajęty przyjmowaniem naszego gościa. Dziewczyna uśmiechnęła się szeroko i zmierzyła wzrokiem przerażonego ducha zza którego prześwitywał Caibre w całej swojej dumie.
-Serdecznie zapraszam.- wiedźma rozłączyła się zostawiając jeszcze bardziej osłupiałą Vandel.