Multiworld

-No dobra, gdzie ten drugi?- Szary przyjął z lekka znudzony wyraz twarzy. Fakt, że lewitował w bliskim sąsiedztwie urodziwej kobiety z kosą, jakiegoś półelfa i barda ze spojrzeniem psychopaty i ostrzem w dłoni, nie wpłynął ani trochę na jego poczytalność. Biorąc za pewnik, że Śmierć na pewno zareaguje, gdyby coś się zadziało poważniejszego, kończąc walkę rękoma zwycięzcy, jego uwaga powędrowała na faceta stojącego na arenie. Ów jegomość zdradzał pierwsze symptomy zniecierpliwienia.

-Jak myślisz, kiedy się zacznie?-spytał Kostuchę. W końcu, kto wie lepiej?

Brama otworzyła się, by wpuścić drugiego zawodnika. Ku zdziwieniu wszystkich obecnych na arenę wszedł Imperator. A raczej wtoczył się. Szedł chwiejnym, powolnym krokiem, wbijając wzrok w ziemię kilka kroków przed sobą. W ręce trzymał prawie pustą butelkę ginu.
W końcu zatrzymał się i rozejrzał dookoła. Nieobecnym wzrokiem powiódł po widowni. Następnie spojrzał na swoją dłoń, wciąż trzymającą butelkę, i schował ją za plecy.
- Nie jesss...zdem pijany - rzucił z desperacją - Panowie kernerzy mieli daaaarmowy gin... A tak... hic!... w ogóllle, to po droszzzdze spodkałem jakieegoś durnia s mieczem. Wybił...em... mu FSZYSTKIE zemby...
Popatrzył na oniemiałego Mata. Chwilę zajęło mu skupienie na nim wzroku.
- A ty co szię tak pacys, coooo? Granda bendzie? - Cisnął w Mata butelką. Po gwałtownym ruchu zachwiał się, przewrócił, po chwili wstał.
- A tak w ogóle... Gdsie ja jesstem? Czemu oni się paczom na mnie?

- Dooo bofoojuu, tofffazyyyszu Ipferarorze!- Z trubun wywrzeszczał Zarov. Zaraz za słowami w stronę areny poleciała pusta butelka po winie.
- Nie no kufa - Sergiej raz prawym, raz lewym okiem zlustrował arenę. - Ipferator w potrzebie... towarzysza trza ratować. - Dosyć mozolnie przedostał się przez trybuny i po kilku chwilach chwiejnie stał u boku Fara.
- Dobra ty bieri tego z lewej, tego z prawej i teghho za nami też. Ja dedffe stał tutaj i wspierał cię moralnie ołkej?

Mat chwycił butelkę w locie i ze smutkiem stwierdził, że jest pusta. Następnie spojrzał na przeciwnika, który olał towarzysza i najwyraźniej stwierdził ze bierze udział w kolejnej edycji Idola w połączeniu z kurem stepowania. Imperator zaczął dziwnie pląsać i wyśpiewywać na całe gardło – Prawy do lewego wypij kolego, kto nie wypije tego we dwa kije… - poczym zatoczył się i wpadł na Sergieja.
- Oooooooo…pszeprassssssam. - powiedział Imperator. - Nie zaufassssyłem pana. Wie pan mosze, zemu oni – tu machnął ręką wskazując na publiczność i trafiłiając Mat w nos, który podszedłby wyjaśnić sprawę a potem stłuc winnego tego zajścia – się na naz paczom?

# sorry za zamieszanie. Cyfer mi się w posta wepchnął.

- EJ! CO TO ZA PRZEPROSZENIEM JEST? - Wrzasnęła Śmierć - ja tu przyszłam dobry show obejrzeć a nie wysłuchiwać Bregovica! - rzuciła jajkiem w stronę areny

- Ciiiiiiiiiiiiiiiiiiszaaaa! - Rozległo się z honorowej loży dla ViPów. Distant nerwowo zgniótł puszkę Sprite'a. - Gdzie krew, gdzie pot, gdzie łzy? To nie walka, to kabaret! - Ze złością cisnął puszką na arenę.
- Już ja was poddam próbie! - Distant skinął na jednego z Agendowych oficerów. Ten nachylił ucha. Dis wyszeptał życzenie i uśmiechnął się. Oficer skinął głową i pobiegł za kulisy. Zaraz wrócił wraz ze zwiniętym pergaminem.

Distant rozwinął pergamin i zaintonował jakąś mętną formułkę. Niebiosa nad areną otworzyły się. Z otchłani wprost na ubitą ziemię spadło z hukiem 666 diabłów.

- Przybywamy zgodnie z umową Panie - Na czoło grupy na wprost loży wyszedł największy z diabłów - Jakie jest nasze zadanie? -

Distant uśmiechnął się - Witajcie w tej domenie. Chcę byście zabawili się na arenie - Distant wskazał dłonią na grupę zaskoczonych zawodników. - Rozerwijcie ich na strzępy! -

Biesy z rykiem runęły do przodu. Przebiegły kilkanaście metrów po czym zatrzymał się, zdumione.
- Ojjj, wy diabołki nidobre - pogroził im Faroo palcem - Szy ja wam nie kazałem w pikle siedzić, szooo? Nie bendzie w tym miesioncu wypłaty...
Zawtórował mu Zarov
- Szłyszeliście, co praszodawca powiesział, wy burszuje?! WON!
Faroo groźnie popatrzył się na biesy po czym wywinął spektakularnego orła.

- Nie - Sergiej zrobił wielkie oczy - PATRZĄ! A co my som króliki w realiti szoł?! - Tuż przed lśniącymi oficerkami Zarova rozbryzgało się nie pierwszej świeżości jajko. - Co za cham! - wrzasnął w stronę właściciela jajka.
- Kto niby ja jestem prymitywie?!
Sergiej wytężył wzrok, udało mu sie dostrzec pewne elementy w posturze właściciela jaja które świadczyły o tym iż nie był on chamem.
- No sorii, nie zauważyłem... Chamica - poprawił się Zaro i jedocześnie oberwał w potylice od wielgachnej maczugi bardzo małego diabła który nagle pojawił się za nim w towarzystwie pozostałych 665 wysłańców piekła.

Nareszcie!! – Wrzasnął Mat i rzucił się na pierwszego demona. Diabeł zaskoczony, że ktoś go atakuje zbaraniał. Lecz po chwili oprzytomniał, gdy potężne uderzenie wybiło mu dwa zęby. Bies ryknął na najemnika i zamachnął się potężnym dwuręcznym mieczem. Mat uskoczył bez trudy i wykorzystując to, że demon odsłonił się po ciosie kopnął go w głowę pozbawiając kolejnych dwóch zębów.

Naraz spokojna i nikomu nie przeszkadzająca dotychczas czarna, lekko pulsująca purchawka rozerwała się, a z jej wnętrza wytrysnęły w górę nieprzenikniono-czarne macki najczystszej esencji EMO. Tej, której sam wielki przepak Distant bał się i odczuwał dyskomfort.
Kilkanaście macek z odległego końca areny smagnęło w powietrzu i z zadziewającą szybkością zbliżało się ku walczącym.

Macki czarnej plamistej kwintesencji EMO nie napotykały żadnego oporu. Wszystko z czym się stykały, ulegało pierwotnemu rozkładowi EMO, pokrywszy się wpierw w całości dziwną ciemną substancją, a następnie wyjąc z żałości podcinało się srebrzystymi żyletkami. Nawet przedmioty nieożywione, stękały jakby z żałości po czym rozpadały się na malutkie kawałki, niezdolne do ponownego odtworzenia.

Macki za główny cel obrały sobie diabły, których obecność tutaj była całkowicie paranormalna.
Demony z piekła rodem ginęły jeden po drugim, rozpaczliwie próbując wszystkich metod obronnych. Niestety ani miecze ani płomienie nie imały się macek nieskończonej nicości EMO.

Widowie patrzyli się w osłupieniu, ale kiedy niewielkie krople czarnej substancji spadły na trybuny, wywołując dokładnie taki sam efekt jak na arenie, przerażenie wdarło się w rzesze NPC-tów oglądających pojedynki. Wielu z nich wpadło w nieskończoną otchłań rozpaczy. wywołując coraz większe przerażenie wśród reszty...

Kiedy zdecydowana większość diabłów była unicestwiona, Macki nieprzeniknionej ciemności EMO zwinęły się niczym ślimak, i powolnym dostojnym ruchem schowały się wewnątrz spokojnej purchawki. A ta dalej żyła swoim pasożytniczym życiem, stopniowo trawiąc adamentową posadzkę areny...

Sergiej był silny duchem... lecz słaby ciałem. Po zadanym ciosie kilkukrotnie przekoziołkował, zachaczjąc o purchawkę wyrastającą na środku areny. Mały diabeł szybko doskoczył by zadać ostateczny cios zamieniając głowę Zarova w krwawą breję. W połowie ciosu nagle wystrzelił jak z procy przy okazji zabierając ze sobą w daleeeką podróż kilku pobratyńców.
- Łojessu.. kac tak szybko?? Pfujj a co to za świństwo - Zarov dostrzegł jak czarna plama zaczęła pełzać się po jego oficerkach, wyraźnie gustując w podeszwie. Zgrabnie wyjął z kieszeni śnieżnobiała chusteczkę i starł czarne paskudztwo z buta. EMO plama w kontakcie z antyEMO chusteczką i antyEMO aurorą pozytywizmu roztaczaną przez Zarova znikała. Niestety chusteczka poszarzałą i trzeba było ją wyrzucić.
- Czfyy ktoś łaskawie moglby tutaj pospffszatać bo... - nie skończył, kilka diabelskich podmotów z okrzykami " Gorrrachh... " "Wrachhh..." itp doskoczyło do Sergieja.

Noire ziewnęła z trybun obserwując poczynania EMO-plamy odsuwając sie za kazdym razem gdy czarna ciecz chlapała widownie. Po chwili wszystko znikło a na arenie zostało tylko kilka zawodników. Wśród nich wypatrzyła chwiejącego się imperatora. Chwyciła rękoma barierkę po czym dramatycznie i teatralnie wykonała salto zeskakując na arenę. Swe kroki skierowała ku byłemu męzowi zmieniajac w miedzy czasie swą formę na demoniczną*. W końcu marsz zamienił się w bieg a jej łapa zacisnęła się w pięsc, ktora wylądowalana policzku Faraa odrzucajac go tym samym sporo do tyłu. Wyprostowała się i spojrzała na ex mówiąc.
-Bo zupa była za słona!



*

- Ale to ty zafsze gotowałaź... - wymamrotał Faroo, próbując wstać - Pszynieś mi wódki, kobito!
Udało mu się wstać.
- Mam piaszszek we włoszach - poinformował świat niewyraźnym głosem.

-Ja? Ja nawet nie umiałam gotowac! - powiedziała gniewnie i zmaterializowała wałek w dłoni. Podeszła do imperatora i wsadziła mu jego rączke w oko. Następnie poprawiła pełnym przyłozeniem w tył głowy. Faroo upadł ponownie na ziemię. Noire skorzystała z okazji, wyjeła mu zza pazuchy piersiówke i bezczelnie wychyliła do dna.

EMOplama zbliżała się do resztek PowerShota Śmierci. Czarna maź potraktowała kawałki aparatu niczym kwas, zżerając części jedna po drugiej.

- Brrr - Sao uniosła nogi, aby Emomaź przepełzła sobie dalej, co ta też posłusznie uczyniła wijąc się po betonie niczym dżdżowica. Co jakiś czas unosiła się i kręcąc niczym peryskop na wszystkie strony, tak jakby szukała ofiary. - no idź sobie idź..sio..fuj..

Maź posłuchała..i zauważyła Windupodobnego uznając go szybko za niezły materiał na zEMOwacenie...rzuciła się więc na chłopaka stopę, wpełzając mu pod nogawkę i w szybkim tempie pędząc w stronę jego...kolana XD