Multiworld

Lodowe pustynie planety Ziemi, kryją wiele tajemnic...

Podnóża wielkiej góry lodowej...

...

- Brać gady !- zabrzmiał okrzyk bojowy krasnoludów, przeszywany rykiem małego smoka pancernego. Zabrzmiały odgłosy bitwy, łamanych mieczy, świszczących bełtów i padających ciał smoczych pomiotów. Było ich w sumie 37, 30 krasnoludzkich wojowników, 5 uzdrowicieli i Arden Bot Pokładowy wraz z Famą, przeciwko rojowi smoków. Potężny kościotrup uniósł runiczne ostrze i wycelował potężną polaryzację na zbroję smoka pancernego.
- Śmierć przyszła po ciebie! – wykrzyczał i zbliżył się do wroga – Odsuńcie się niewielcy kompani – wydał rozkaz, był bardzo pewny siebie. Rzucił się na przeciwnika z wyciągniętym runicznym ostrzem. Smok zablokował cios łapą mimo potężnego utrudnienia jakie stawiała mu prze-magnesowana zbroja. Rozgorzała zawzięta walka, żadna strona nie poddawała się...
w końcu Arden przebił zbroję na gardle trucizna miecza szybko rozeszła się we krwi smoka.
- Yeeeeeeeeeee !- w gromadzie krasnoludów czuć i słychać było euforie po pierwszej wygranej walce. Niektórzy zabierali się już do otwierania beczek z bimbrem.
- Słuchać wszyscy !- powiedział Gorrim dowódca krasnoludów i weteran walk ze smokami - Wiem że cieszycie się wygraną, dla większości z was to była pierwsza walka ze smokami, ale to dopiero początek. – na widok pijącego krasnoluda, wycelował w niego śnieżką – Ty, w następnej walce stoisz w pierwszej linii! Teraz pakować beczki na kodo i wchodzimy!- skończył przemowę zszedł z kodo i odezwał się do Arden’a – dobra robota tylko ze następnym razem nie walcz sam... – obrócił się i zaczął kierować krasnalami


Weszli do jaskini, tunele były dość luźne, ale zapach siarki był niemiłosierny.
- Uważajcie – szepnął Gorrim ale ściany bardzo dobrze rozniosły jego głos – Czuje zapach smoka.... – wojownicy wyciągnęli bronie a Arden przygotował runiczny miecz i tarczę. Zwolnili kroku, czuli się obserwowani. Gorrim zatrzymał piechurów gestem dłoni, podniósł kamień i cisnął nim o dziwny stalaktyt, poruszył się.
- Smok !- rozpoznane monstrum zleciało ze sklepienia. Smok miał kamienną skórę , gdy rozpostarł skrzydła a z jego gardła wydobył się ostry skrzek, spadły mniejsze jemu podobne kamienie, rozłożyły się
– Do ataku ! – wykrzyczał Gorrim i wyciągnął topór, Arden zmienił konstrukcję w wielkiego pająka. Małe kamykoidy rzuciły się na jego odnóża jednak on rozgniatał je w szczękach, gdy krasnoludy walczyły ze smokiem. Koło mechanoida śmignął na prawie nieżywy krasnolud. Fama zrozumiała co ma zrobić, skupiła ataki smoka na siebie.
- Arden ! Jesteśmy w fatalnej sytuacji !- wykrzyczał głównodowodzący grupy. Arden przybrał anielską formę i sprowokował smoka do ataku. Gdy smok zbierał się do potężnego ciosu ogonem, Kościotrup przygotował się do kontrataku. Cios smoka został zablokowany za pomocą kościanej tarczy a w ogon wbite runiczne ostrze.
- Giń poczwaro ! – jednak smok nie zareagował na truciznę, to zadziwiło Arden’a. Krasnoludy przygotowały nabój plazmy w wyrzutni kodo. Wraz z następnym ciosem plazma została wystrzelona, dziwne reakcje chemiczne które zaszły w wyniku połączenia kamiennej skóry i mazi spowodowały całkowite unieruchomienie monstra. Arden już przygotowywał się żeby rozbić smoka ogonem jednak Gorrim go powstrzymał.
- Czekaj, nie rozbij łba, to jest piękne trofeum.- powiedział z widocznym entuzjazmem. Gorrim uznał że nadszedł czas na postój, nakazał rozpakować jedzenie z kodo a sam zebrał grupkę słuchaczy by opowiedzieć o dawnych polowaniach i o jego największym marzeniu by zabić największego i najpotężniejszego smoka na świecie. W międzyczasie obozowisko atakowane było parę razy przez smocze pomioty ale Fama wraz z 2 wojownikami poradzili sobie.


-Ruszać się, ruszać !- nawoływał Gorrim aby zwiększyć prędkość pakowania. Arden właśnie skończył auto-naprawę i był już gotowy do walki.
-Dobra, idziemy. Tylko ruchy!- tylko kościotrup wykonał zadanie poprawnie, wojownicy byli na to zbyt upojeni bimbrem. Głównodowodzący też trzeźwością nie grzeszył, chodził zygzakiem i wymachiwał na boki swoim toporem, podśpiewując pod nosem.
-Arden’ie- rzekł odbekując opary bimbru – przejmij dowodzenie, pamiętaj tylko: krasnoludy mogą nie wyglądać ale kiedy wypiją są bardzo silne, wykorzystaj to ‘hik’ – czknął i wywrócił się ale wojownicy go zebrali do kupy. Dotarli w końcu do oazy gorących źródeł .’To jest nienormalne, woda w środku lodowej góry, wydaje się ciepła’ pomyślał Arden.
- Suszy nas- powiedzieli prawie razem wojownicy.
- Żołnierze, cokolwiek by się stało, nie zbliżać się do wody- zakrzyknął, ale nikt nie posłuchał, rzucili się na wodę jak na piękną krasnoludzką kobietę pozostał jedynie nie zdolny do ruchu Gorrim. Nagle ziemia zatrzęsła się a z oazy wyłoniła się smocza głowa. Potwór wrzucił do oazy wszystkich wojowników i uzdrowicieli. Bestia była cała z wody i była szybsza od normalnego smoka. Wypełzł i ku zaskoczeniu Arden’a cisnął w niego lodowy pocisk...
*wyłączenie systemu
Arden leżał wyłączony i ni pewny co się stanie. Czy bestia go zje ? Czy wrzuci do jakiejś pieczary z której nie wyjdzie ? Te rozmyślania trwały dla Kościotrupa wieczności...
*restart
... obok Arden’a toczyła się walka pomiędzy smokiem a kompletnie pijanym Gorrim’em.
-Twój łeb będzie moim trofeum- podśpiewywał krasnolud. Fama czekała na polecenie Arden’a, on kiwnął głową wtem kościana sowa zaczęła atakować, ‘wodny smok, wiec potraktujemy go błyskawicami’ pomyślał mechanoid
-Fama, uaktywnij błyskawiczny dziób!- dziób Famy zaczął błyskać, w oczach zobaczyć można było wielką energię. Potężna sowa za każdym ugodzeniem wycieńczała smoka. Arden nie czekając, uaktywnił kościaną kuszę. Krasnolud mimo iż pijany machał toporem tak mocno że smok przeszedł do obrony. Arden nadal dzielnie strzelał z kuszy. Smok poczuł ze nie ma szans dopóki nie zniszczy Arden’a. Zbierał się by znów wypuścić lodowy pocisk.
-Fama, obroń mnie !- sowa stanęła przed Arden’em na 3 sekundy przed lodowym pociskiem, jej pancerz odbił magię w smoka. Rykoszet uderzył w ogon smoka, bestia wydała wysoki pisk, a jej ogon zamarzł. Gorrim wszedł po ogonie na ciało smoka
-Wooooohooo- krzyczał krasnolud serfując na płynnym ciele poczwary – dorwę cię a potem utnę twój łeb ‘hik’- i zaczął śmiać się jak świnia, wymachiwał przy tym toporem na lewo i prawo. Arden w anielskiej formie podbiegł do smoka i zadał cios burzowym ostrzem runicznym smok zadrżał...
-Mi niedobrze a on jeszcze włączył karuzele...- podsumował Gorrim zbliżając się do łba. Arden złapał szyję gada ogonem.
-Gorrim zrób to!- wykrzyczał Robot
-Się robi- wszedł po szyi na głowę smoka, pocałował topór który rozbłyskł mistycznym światłem. Bez słowa, pomimo tego bardzo wymownie wziął zamach zza pleców... Olbrzymie wodniste ciało smoka rozlało się po grocie, została po nim tylko złota magiczna runa na której wyryty jest smoczy symbol wody. Gorrim podszedł do runy, wglądało na to ze podczas walki wytrzeźwiał, podniósł zdobycz. Gdy Arden stanął za nim, ten obrócił się.
-Jest twoja, zasłużyłeś... straciliśmy wszystkich ludzi... zapakuj kodo i wracamy do wioski, walka w dwóch to samobójstwo...- schował topór do pochwy na plecach i poszedł w stronę wyjścia. Kościotrup wykonał jego rozkaz i ruszył za nim.
-Szukałeś kości prawda?- rzucił mały kompan i szybko dodał – weź tą kość smoczego skrzydła twój ptak będzie zadowolony...- Rozmawiali aż do końca jaskini
-Ja zostanę tu- powiedział Arden –może spotkam kogoś kto zechce zapolować ze mną, dziękuję za wszystko, kodo odwiezie cię do wioski.-
- Dobrze, do zobaczenia kościany przyjacielu- wsiadł na kodo i zniknął Arden’owi z oczu.

...