Multiworld

Ja tu widzę kilka różnych powodów. Dla niektórych jest to swoiste zwycięstwo nad Śmiercią (bez obrazy Sao ). Został zabity, a mimo tego i tak powrócił do życia. Okazja do zmiany cech postaci i podrasowania niektórych mocy. Oraz co już zauważył Windu czyli zachwiania mentalne coniektórych userów. Być może sądzą oni, że wraz ze śmiercią i odrodzeniem ich avatara również i oni odrodzą się na nowo. Trochę to naiwne czyż nie? Może jednak jest to też po prostu aktualnie trendy wsród tylu nieśmiertelnych do okoła. Wy nie możecie umrzeć, a ja zrobiłem to już nie raz :3.

Bo koncepcja była zła.


Dis: A może coś więcej niż jednozdaniowy spamerski post?

Nadmierną chęć zabijania postaci usprawiedliwiam tym, że..forum daje taką możliwość. Niektórzy zabijają ją (jak to już zostało powiedziane) po to, żeby zmienić swoją osobowość, albo uczynić postać..bardziej dramatyczną?
Właściwie na forum nic nie jest niemożliwe, ale też nie należy przesadzać z tym czynnikiem. Czasem trzeba się po prostu wysilić, żeby zrobić coś konkretnego ze swoją postacią; pomyśleć trochę, zamiast się jej pozbywać, albo robić ją atrakcyjniejszą poprzez powrót z zaświatów ;P

IMHO: Śmiertelność jest fajna, bo trzeba dbać o to, żeby nie dać się zabić.

Może sie powtórzę, ale cóż, takie mam zdanie.
Śmierć jest zawsze przeżyciem indywidualnym, więc trudno się tu doszukiwac jakiejkolwiek prawidłości, czy schematu działań, mozna go z gróbsza pogróbowac na pewne działy, ale nie sprawi to, że zrozumiemy całe postepowanie jakie kierowało daną osobą.
Powody moga sie zaczynac od bardzo prostych uczuc, znudzenia,złości czy zazdrości, a teraz nim ktoś na mnie wyskoczy, proszę dać mi skończyć myśl:P
Najczęściej zdaża się tak, że gracz, czy forumowicz, chce osiągnąć coś, co zostało mu podsuniętę bardzo sprytnie przez film, książkę, muzykę czy cokolwiek innego. Wtedy najlogiczniejsza sprawą wydaje się smierc, iz aczęcie wszystkiego od początku.
Również często zdarza się, że ktoś lub coś, pokonało lub prześcigneło p[ostać gracza, tak więc stara się za wszelkącenę dociągnac lub wyprzedzić tamta postać.
Są też przypadki, kiedy to kierpwani złością, powiemy sobie poprostu, "Zrobię im na przekór, i zginę,o!".Też metoda.
A natomiast znudzenie, wynika z faktu niezbytniego przmyślenie swojej postaci przy jej tworzeniu, szybko się znudzi coś, co nie odpowiada naszemu charakterowi.

W każdym z tyc przyapaków dochodzimy do tej samej sytuacji, kiedy to zabicie postaci jest wynikiem pewnych okoliczności, nie do końca zależących od nas.
Sprawa ma się jednak troszke inaczej, kiedy wszystko robimy sami.
tu trudniej jest zająć stanowisko, bo często śmierć postai jest efektem przyadku, i chwilowego impulsu, co mozna nazwać - Syndromem Anime. Które najbardziej wpływa na pomysły twórzecz większości forumowiczów.
Można tez uznać to za efekt ścisłego planowania, ale wtedy trzeba się samego siebie zapytac, dlaczego coś takiego planujemy tak naprawdę.

Suma, sumarum, najczęściej brak jest naprawde dobrego uzasadnienia zabicia swojej postaci, ponieważ zbyt często jest to impuls chwili, badź jego kontynuacja, a potem jest odkręcanie wszystkiego, płacz i zgrzytanie zębami.
więc jesli jescze ktoś sie mnei zapyta, dlaczego nie przepadam za chaosem(nie za wami obydwoma, was da się znieść), to proszę przeczytać tego psota jeszcze raz, a jesli nie znajdzie się odpowiedzi, porosze skontaktować się z moderatorem i podać wysokość IQ w celu zapewnienie wolności forum od osób mających problemy z kojarzeniem faktów.

Śmierć, sa inne powody.
Co z postacia która żyje swoje srednie 50 lat, zyje jak normalny czlowiek ma swoje bledy swoje idee, swoj cel.... i umiera śmiercia naturalna badz z innych przyczyn czapa...
Ale ta postac rodzi sie na nowo, niby ta sama ale to juz inny czlowiek, ktory uczy sie zycia od dziecka, ma rozne dziecistwo ktore ma wplyw na jego zycie inne czynniki i doswiadczenia. ta postac nie wiem ze juz kiedys zyla jest inna inaczej moze postepowac...
Moja postac zginela tylko dlatego ze byla obca w swiecie w jakim zyla, nie potrafila sie tamodnalezc < pozatym swiat mi troche nieodpowadal >
Verin czul sie wyniszczony i zmeczony, nie wierzaca juz w nic, tym bardziej w siebie i swoje czyny.Rzaden dramatyzm poprostu bezsensowandecyzja, zaslepienie nieumiejtnosc znalezienia innego wyjscia
...To na nowo sie rodzi bez wspomnien wiedzy, zyje od nowa...Ale to juz inna bajka inna postac choc bardzo podobna...
A to co powiedzial Boki to racja smierc dla kazdego jest indywidualna...
Z roznych przyczyn nie tylko by zwiekszyc swe mozliwosc, moce zmienic charakter, tok rozumowania czy postepowania... Psychika czlowieka ksztaltuje sie przez cale zycie...

Właśnie dlatego, że psychika cżłowieka się cały czas kształtuje, tak i psychika postaci. Dlatego zabijanie jej z tego powodu, że coś wydaje się bezzęsowne, czy złe, jest faktem dość...dziwnym. Poprostu jest kolejną formą ucieczki od znudzenia. A często jest popraotu pójściem na łatwiznę, bo łatwiej napisać że ktoś zginoł, i napisać wszystko od nowa w karcie postaci, czego ci nikt nie przerwie, niż przez kilkanaście czy kilkadziesiąt postów zbierać coś, żeby efekt był podobny.

Nie powiem, masz sporo racji, tyle, że w innym wymiarze problemu. Cały ten post odbiegł od mojej myśli i gdyby mój cytat był tematem pracy maturalnej dostałbyś dwóję z dopiskiem "Nie na temat".

Zatem co chciałem przekazać w tym zdaniu? Twierdzę, że w osobach pragnących śmierci swojego avatara drzemie pragnienie odmiany siebie samego poprzez odmianę swojego avatara. Chcą by stało się to impulsem do zmiany ich własnego postępowania. Nie twierdze natomiast czegoś odwrotnego. Tzn. nie powiedziałem, że zmiany naszej osobowości wraz z czasem naszego życia w realu wymuszają zmianę naszego avatara bo ten już nie pasuje do nas i nie stanowi projekcji naszej osobowości. Uważam również, żeby nie było wątpliwości, iż pomiędzy odziaływaniem avatara na nas jak i nas na naszego avatara nie można postawić znaku równości. Oba te działania wynikają z odmiennych przyczyn. W pierwszym przypadku próby wymuszenia zmiany samego siebie, w drugim przypadku próby dostosowania swojego wyobrażenia do swojego nowego ja (co tak cacy opisałeś w swoim poście).

Jeśli zatem twierdzisz, że próba odmiany samego siebie przez symbol jaki stanowi avatar nie jest naiwna to czekam na argumenty, które odnoszą się do mojego cytatu.