Multiworld

Powiem że nieumarłych raczej nie lubie, owszem często są przydatni, a armia złożona z wampirów i liczy może być naprawdę potężna, ale jakoś mnie ich natura odpycha...są oczywiście wyjątki, kiedy to specyficzni przedstawiciele swoich, nazwijmy to profesji są brani pod uwagę, ale co do ogółu - szatkować.

Hmm... w sumie nieumarli są mi obojętni. W końcu potrafią zrobić tyle dobrego co i złego.
Wyjaśniajac za "dobrą" działalność pojmuje wykańczanie konkurencji przez tego lisza wymienionego przez Caibre...
zaś złych przykładów jest aż za dużo na wymienianie.
Ogólnie uważam że większość nieumarłych jako że są zależne od nekromantów (zombie, ghule, szkielety) więc jako takie nie są złe lub dobre.
Tutaj dobry wydaje mi się przykład Ravena z młotkiem.

Zaś co do pytania Disa.
To wydaje mi sie że taki lisz, jakby ciągle powiększał swoją moc to mógłby się rozpaść, jednak nie przez "naturalny" rozpad (nie wiem jak nazywa sie to zjawisko) ale przez nadmiar mocy, którego nie wytrzymały by kości...

Widzę że nie zostałem zrozumiany, albo to ja się tak nie pełnie wyraziłem.
Nie chodziło mi o naturę istot ni umarłych jako o naturę charakteru, tylko o ich naturę przeczenia prawom życia i śmierci, jako istoty materialne, są podporządkowane tym samym prawom które tyczą się wszystkich innych istot, jest oczywiście sposób na wskrzeszenie istot prawie identycznych jak przed śmiercią, ale w prawie zawsze spotykam się ze stwierdzeniem,

– „To co przeszło już na tamta stronę, nigdy nie powróci już takie samo.” –
Z tego oto stwierdzenia, nie pamiętam niestety gdzie je po raz pierwszy usłyszałem, wnioskuję że istoty sprowadzone do świata żywych, te które były już całkowicie po tamtej stronie, nie powracają normalne, powracają wypaczone, są zaprzeczeniem pewnych praw życia i śmierci które obowiązują wszystkich i wszędzie.

I to przeciwko tej naturze jest mój gniew skierowany, nie przeciwko ich charakterowi.

Czepiając się już teologii czy filozofii musimy brać pod uwagę istnienie wyjątków, to one pozwalają wyznaczyć nam granicę tego, co uważamy za rzeczy objęte prawami, jakimikolwiek.

Jeżeli bierzemy twój przykład z katechetą, to i tą teorię można interpretować inaczej.

Bóg stworzył człowieka, całego człowieka dając mu wolną wolę, ale i dał mu kilka praw i reguł.

To od człowieka zależy które z nich będzie przestrzegał a które nie, jednak jest inna sprawa.
W mądrej księdze jest napisane...

Że bóg dał na wolę i wiarę, abyśmy grzechy popełniać mogli i zarazem abyśmy je dokupić potrafili, tylko bowiem tak możemy dostąpić zbawienia...

Więc to bóg dał na wybór, wiedząc że na pewno część z nas znając pewne prawa będzie je łamać, ale tylko tak można oddzielić dobro od zła, doświadczając obydwu, tak więc nawet człowiek który grzeszy ma szanse się nawrócić, łamie prawo, występuje przeciwko niemu, ale jest to czyn zły, jednak i on może się odmienić.

Tak więc twojemu osądowi pozostawiam to, czy przywołanie istoty martwej, przełamanie barier, i odtworzenie życia jest rzeczą słuszną, nawet w najlepszych intencjach.

Przykro mi Raven ale ja nieumarłe istoty zaklasyfikuje jako potworność i przejaw ludzkiej pychy i arogancji. To zbyt drastyczna metoda na ominięcie śmierci jak na mój gust. Samo istnienie nieumarłego jest zaprzeczeniem idei życia. Coś co nie żyje powinno pozostać martwe a nie lawirować na pograniczu obu światów zasilane magią. Takie mam przekonania i takie przekonania ma mój avatar. Nie przeszkadza to jednak mojemu avatarowi robić niezłe interesy z nieumarłymi ;]


Co do moralności jest ona względna i tak jak mówisz zależy od punktu siedzenia. Zatem chyba musisz się z tym pogodzić, że większość widzi nieumarłych w złym świetle i nawet gatki w stylu kiedyś tym będziecie czym jesteśmy my teraz nie pomogą w integracji z żywymi.