Multiworld

Chyba moja wypowiedź była za krótka...


Crow, po prostu oś ład - chaos daje wiekszą elastyczność przy ocenianiu dzialań innych, jak również moich własnych. Jak sam zauważyłeś, nie da sie jasno określić dobra, ani zła. Toteż ja nie stosuję tych podziałów, mówiących, że "on jest zły a ten jest dobry".

Mowiąc "'chyba już nie patrzę na świat z perspektywy dobro-zlo'" miałem na myśli.....chyba to, iż nie ma czerni ani bieli w naszym świecie. Weźmy za przyklad tego rabusia z traktu, bezlitosnego dla ofiar, złodzieja, mordercę. Ale może on mieć przeciez rodzinę, dwójkę dzieci, ba, być poważanym obywatelem. Wszystko jest względne.

Nie da się jednoznacznie ocenić, czy ktoś jest Dobry, czy Zly.

Sam nie wiem, czy ja sam jestem pozytywnym charakterem. Kieruję się w swoim zyciu przede wszystkim emocjami, nie jakimiś zakazami, czy prawami. Jeśli ktoś postępuje zgodnie z tym, co mieści się w ramach tego, co jest dla mnie sluszne, to jest to dobra osoba. Dla mnie. A opinia swiata, przepraszam za okreslenie, zwisa mi i powiewa.

Co jest niedojrzalego w tej postawie?

{Na temat postu Irian}

Sora z .hack//sign nie był może postacią o zbyt głębokich i ambitnych przemyśleniach. Jego postać niewątpliwie jednak była by ciekawa postacią do odgrywania, a takie przede wszystkim starałem się wymienić w moim poście. Podchodzimy tutaj pod zawsze aktualny problem braku akceptacji w grupie. Sora nie jest ‘zły’, bo taki się urodził. Sora stał się samolubnym, zapatrzonym w siebie bachorem, ponieważ nie potrafił odnaleźć swojego miejsca pośród innych graczy. Nie pomogło tu nawet nałożenie maski jaką niewątpliwie był Sora-postać_w_grze. Ponieważ z wiadomych przyczyn nie mógł zaimponować nikomu elokwencją, pomysłowością, czy charyzmą postanowił imponować wszystkim swoimi umiejętnościami. Oczywiście robi to w bardzo nieudolny sposób, ale cóż, jak zauważyliśmy – to tylko dziecko. Grając postacią Sory można by odgrywać jednostkę niezwykle uzdolnioną w jakiejś dziedzinie, ale operującą na zupełnie innym poziomie abstrakcji, niż reszta społeczeństwa. Jednostkę która często jest proszona o pomoc ze względu na swoje umiejętności, ale zawsze jest stawiana nieco z boku, ponieważ nikt nie może się z nią dogadać. Nie znam aż tak dobrze pozostałych użytkowników forum, by wiedzieć, czy ich to dotyczy, ale Sora w tym ujęciu może być bardzo dobrą przestrogą dla przyszłych informatyków. W związku z powyższym przypomniał mi się dowcip. Co prawda pewnie wszyscy studenci informatyki go już znają, a pozostali nie zrozumieją jego trafności i dobitności, ale i tak zamieszczę go tu :


{Ze względu na zachowanie sensu dowcipu pozwalam sobie na zamieszczenie w nim wyrażenia powszechnie uważanego za nieeleganckie. Jeśli masz coś przeciw, to nie czytaj dalej.}

Spotyka się kilku studentów informatyki i jak zwykle rozmawiają o komputerach. Jeden z nich w końcu nie wytrzymuje: ‘Porozmawiajmy może o czymś innym’. ‘Tak, tak, to dobry pomysł’, ‘Tak, ma rację’ – wszyscy się zgadzają, jednak zapada cisza. ‘hmm... o czym rozmawiają normalni faceci... Mam! O dupach!’- Ponownie wszyscy się zgadzają, ale szybko znów zapada cisza. Zastanawiają się tak jeszcze przez chwilkę, aż wreszcie jeden nieśmiało zaczyna: ‘Wiecie co? Moja karta graficzna, to jest do dupy.’

Postać Sory, pomimo, że jest dzieciakiem, może więc urosnąć do rangi symbolu bardzo dużej części społeczeństwa, a przyznasz chyba, że jako taka staje się bardzo ciekawą ‘złą’ postacią.

1) Wymieniacie wiele negatywnych postaci, ktore sa badz to glebokie, badz to swietnie nadaja sie do grania. Wlasciwie macie racje, popelniacie tylo jeden, maly blad. Otorz wiekszosc z tych postaci, a pzynajmniej te, ktore z posrod nich znam nie klasyfikuja sie we wzorcowym dla RPG podziale Dungeons and Dragons do Zlych!!!

Wszystkie sa w najlepszym (najgorszym?) razie Chaotyczne Neuralne lub Prawdziwie Neutralne dazace do Zlego.

2) Triumf neutralnosci spowodowany jest najpewniej tym, ze ten charakter jest WYBITNIE NIEZOBOWIAZUJACY! Nie trzeba ani pomagac sierotkom i staruszkom, ani ich okradac...

Nie uznaję, czegoś takiego, jak postać neutralna, dla mnie jest to sposób usprawiedliwiania sobie swojego postępowania. Kim jesteśmy określone jest przez nas stosunek do innych. Jeśli myślisz tylko o sobie to jesteś zły.

Wyobraźcie sobie następującą sytuację 9może trochę ekstremalna, ale wynik będzie jasny):

Widzicie bitego człowieka, jesteście na tyle silni, aby móc mu pomóc (praktycznie oprawcy uciekną na sam wasz widok). Co w takim wypadku zrobi osoba neutralna?

Co do siebie też hołduje myśli Sokratesa. Człowiek zawsze chce dobrze, tylko czasem nie wie, jak to zrobić. Przydałoby się jednak wziąść pod uwagę teorię behawiorystyczną, uznającą wpływ otoczenia na daną osobę, w którym ona egzystuje.